KEANU REEVES (Alex Wyler) odniósł sukces w wielu gatunkach filmowych, od komedii (Wspaniała przygoda Billa i Teda, Lepiej późno niż później) przez dramaty (Moje własne Idaho, Adwokat diabła), aż po filmy science fiction i fantasy (trylogia Matrix, Dracula). W ciągu zaledwie dwudziestu lat, Reeves, podziwiany jako jeden z najbardziej zaangażowanych i świadomych aktorskiego rzemiosła młodych talentów, współpracował z takimi sławami reżyserskimi, jak Francis Coppola, Gus Van Sant, Taylor Hackford, Sam Raimi, Bernardo Bertolucci, Ron Howard i Lawrence Kasdan.
Ostatnio Reeves zatrząsł srebrnym ekranem swoją rolą w thrillerze o zjawiskach nadprzyrodzonych Constantine. Tego lata można go też oglądać w fabularnej adaptacji powieści Philipa K. Dicka Przez ciemne zwierciadło, wyreżyserowanej przez Richarda Linklatera, w które zagrał z Robertem Downeyem Jr., Woodym Harrelsonem i Winoną Ryder.
Z Sandrą Bullock Reeves spotkał się po raz pierwszy na planie filmu akcji Jana de Bonta Speed: Niebezpieczna szybkość. Poza główną rolą w kultowej trylogii braci Wachowskich Matrix, Matrix Reaktywacja oraz Matrix Rewolucje, na długiej liście filmów z jego udziałem znajdziemy również: Krótką piłkę, Dotyk przeznaczenia, Słodki listopad, Sezon rezerwowych, Spacer w chmurach, Adwokata diabła (gdzie zagrał wraz z Alem Pacino i Charlize Theron), Małego buddę Bernardo Bertolucciego, Wiele hałasu o nic (z Denzelem Washingtonem, Emmą Thompson i Michaelem Keatonem), Drakulę, Moje własne Idaho, dynamiczny thriller Kathryn Bigelow Na fali, a także nagrodzoną komedię romantyczną Lepiej późno niż później (z Jackiem Nicholsonem i Diane Keaton).
Reeves urodził się w Bejrucie (Liban), a wychował w Toronto, gdzie zdobył także swoją pierwszą rolę w dramacie o hokeistach Youngblood. Grał również w wielu produkcjach teatralnych i telewizyjnych, zanim przeniósł się do Los Angeles, gdzie jedną ze swoich pierwszych ról dostał w docenionym przez krytyków dramacie Tima Huntera W zakolu rzeki.
W 1988 roku zagrał rolę w nominowanym do Oscara filmie Stephena Frearsa Niebezpieczne związki, u boku Glenn Close, Johna Malkovicha i Michelle Pfeiffer. Potem zagrał w bardzo popularnej komedii Wspaniała przygoda Billa i Teda, po której powstała równie udana druga część Szalona wyprawa Billa i Teda. W tym samym roku znalazł się w obsadzie komedii Rona Howarda Spokojnie, tatuśku i w Kocham cię na zabój Lawrence’a Kasdana. Wśród innych filmów z udziałem Reevesa warto wymienić thriller science fiction Johnny Mnemonic, film akcji Andrew Davisa Reakcja łańcuchowa (z udziałem partnerującej mu w filmie Constantine Rachel Weisz), I kowbojki mogą marzyć (jego pierwszy projekt dla reżysera Gusa Van Santa), Permanent Record, Książę Pensylwanii i mroczną komedię Piętno Minnesoty, w której zagrał z Cameron Diaz.
SANDRA BULLOCK (dr Kate Forster), jedna z najbardziej rozchwytywanych aktorek Hollywoodu, ostatnio zagrała w nagrodzonym Oscarem dramacie Paula Haggisa Miasto gniewu, za który wspólnie z resztą obsady otrzymała nagrodę Screen Actors Guild Award.
Przed rolą w uznanym filmie Haggisa widzowie mogli zobaczyć Bullock w drugiej części kasowego filmu Miss Agent 2: Uzbrojona i urocza, będącym już szóstym projektem, w którym nie tylko zagrała jedną z głównych ról, ale także był producentką, po raz kolejny wcielając się w nieustępliwą i nieco nieudolną agentkę FBI, Gracie Hart. Wkrótce będzie ją można zobaczyć w roli Harper Lee w filmie Infamous, opowiadającym o znajomości Trumana Capote’a ze skazanymi na śmierć mordercami Dickiem Hickockiem i Perrym Smithem, którzy stali się bohaterami jego bestsellerowej książki z 1965 roku, zatytułowanej „Z zimną krwią”. Ponadto Bullock zakończyła właśnie zdjęcia do thrillera Premonition.
Wśród innych niedawnych dokonań Bullock należy wspomnieć rolę w kasowej komedii Miss Agent (którą także wyprodukowała) oraz w thrillerze psychologicznym Śmiertelna wyliczanka (którego była producentem wykonawczym). Pojawiła się także w doborowym towarzystwie Ellen Burstyn, Jamesa Garnera i Ashley Judd w filmie Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya, debiutującej w roli reżysera Callie Khouri, która za scenariusz do tego właśnie filmu została uhonorowana Oscarem.
Po słynnych rolach w kilku filmach, przełomowym dla Bullock okazał się film Speed: Niebezpieczna szybkość z 1994 roku, w którym po raz pierwszy zagrała z Keanu Reevesem. Oba jej kolejne filmy, nominowany do Złotego Globu Ja cię kocham, a ty śpisz oraz System zostały bardzo dobrze przyjęte zarówno przez krytyków, jak i widzów. Potem zagrała jeszcze w hitowym filmie Podróż przedślubna, i Ulotnej nadziei, w którym zadebiutowała jako producent; zagrała także w Totalnej magii, którą również współprodukowała dla swej spółki produkcyjnej, Fortis Films, oraz w Charliem Cykorze, Speed 2: Wyścigu z czasem, Dwóch tygodniach na miłość (u boku Hugh Granta), Czasie zabijania, Miłości i wojnie, Skradzionych sercach, Zniknięciu, Człowieku demolce, Zapasach z Ernestem Hemingwayem, W pogoni za sukcesem; użyczyła także swego głosu Miriam w animowanym filmie Książę Egiptu.
Bullock zadebiutowała jako scenarzystka i reżyserka w krótkim filmie Robienie kanapek, który po raz pierwszy pokazano na Festiwalu Filmowym w Sundance w 1997 roku. Próbowała także swych sił w telewizji jako producent wykonawczy serialu The George Lopez Show, który już piąty sezon nadaje stacja ABC.
Pochodząca z Wirginii Bullock otrzymała wiele nagród i nominacji za swoje role, w tym dwie nagrody Blockbuster Entertainment Awards i dwie MTV Movie Awards za rolę w Speed: Niebezpieczna szybkość; nominację do Złotego Globu, nominację do nagrody American Comedy Award, dwie nagrody People’s Choice Awards i dwie Blockbuster Entertainment Awards za rolę w filmie Ja cię kocham, a ty śpisz; ponadto nagrodę People’s Choice Award i Blockbuster Entertainment Award za rolę w Czasie zabijania; a także nominację do Złotego Globu za kreację aktorską w kasowym przeboju Miss Agent. W 1996 roku Bullock została okrzyknięta na konwencji NATO / ShoWest „Aktorką Roku”. W 2005 roku doczekała się własnej gwiazdy w Alei Sławy w Hollywood, a w 2006 roku otrzymała trzecią już z kolei nagrodę People’s Choice Award dla „Ulubionej Aktorki Filmowej”.
DYLAN WALSH (Morgan) obecnie gra rolę dr. Seana McNamary w popularnym serialu o wyjątkowo skandalicznym życiu chirurgów plastycznych, zatytułowanym Bez skazy. Tuż przedtem widzowie mogli wielokrotnie oglądać Walsha w serialu familijnym Everwood.
Walsh zadebiutował w filmie Johna Boormana Gdzie serce twoje, a wśród większych ról kinowych należy wspomnieć o thrillerze Clinta Eastwooda Krwawa profesja; dramacie Randalla Wallace’a traktującym o wojnie w Wietnamie, w którym zagrał z Melem Gibsonem Byliśmy żołnierzami; w przejmującym dramacie Roberta Bentona Naiwniak, u boku nominowanego do Oscara Paula Newmana; w filmie przygodowym Franka Marshalla Kongo, opartym na bestsellerze Michaela Crichtona pod tym samym tytułem; a także w filmowej adaptacji sztuki Davida Mameta, zatytułowanej Edmond.
Zagrał również w takich filmach, jak Jet Boy, Na dopingu wyreżyserowanym przez Fionę MacKenzie, Potęga zabawy, w reżyserii Josepha Zito, w produkcjach niezależnych Par 6 i Chapter Zero, w filmie stacji HBO Ostatnia podróż, zagrał także rolę w komedii Alana Aldy z 1990 roku Wesele Betsy.
Na małym ekranie Walsh pojawił się w godzinnym dramacie L.A. Sheriff, w niedawno nakręconym filmie telewizyjnym Samotny strażnik, gościnnie wystąpił w kilku odcinkach serialu Presidion Med, zagrał obiekt uczuć w pilocie serialu z Andie MacDowell Jo w reżyserii Mike’a Newella, znalazł się także w obsadzie serialu policyjnego Stevena Bochco Brooklyn South. Wcześniej kilkakrotnie pojawił się w popularnym serialu Katie i Allie i zagrał z Jamesem Earlem Jonesem w serialu Gabriel's Fire.
Urodzony w Los Angeles Walsh spędził pierwsze dziesięć lat swojego życia w Afryce, Indiach i Indonezji, dokąd jego rodzice zostali delegowani na placówki dyplomatyczne. Gdy skończył dziesięć lat, osiedlił się wraz z rodziną w Annandale (Wirginia), na przedmieściach Waszyngtonu, gdzie zadebiutował jako aktor (pojawiając się w prestiżowych zespołach teatralnych w Arena Stage i Studio Theatre), jeszcze jako uczeń liceum. Studiował literaturę angielską na Uniwersytecie Wirginii, kontynuując jednocześnie karierę aktorską podczas letnich wakacji. Zagrał na przykład wraz z zespołem Heritage Repertory Company w takich klasycznych sztukach, jak Sen nocy letniej, Curse of the Starving Class, Romeo i Julia, Our Town i Śmierć komiwojażera.
SHOHREH AGHDASHLOO (dr Anna Klyczynski) zdobyła uznanie krytyków nominacją do Oscara i wyróżnieniem dla najlepszej aktorki drugoplanowej przyznawanym przez stowarzyszenia krytyków filmowych Los Angeles Film Critics, the New York Film Critics i Online Film Critics, a także nagrodą Independent Spirit Award za rolę pomocnej i pełnej współczucia żony dumnego irańskiego imigranta (którego zagrał Ben Kingsley) w filmie Dom z piasku i mgły.
Aghdashloo, znana w rodzinnym Iranie aktorka filmowa i teatralna, rozpoczęła swą karierę sceniczną podczas Teherańskich Warsztatów Teatralnych w wieku dziewiętnastu lat. Na kinowym ekranie zadebiutowała kilka lat później, w 1977 roku, w filmie Gozaresh („Raport”) znanego reżysera Abbassa Kiarostamiego, który zdobył nagrodę krytyków na Moskiewskim Festiwalu Filmowym.
Po tym sukcesie zagrała w filmie Shatranje Bad („Szachy z wiatrem”), który także zdobył uznanie na festiwalu. Choć jej pierwsze filmy zostały zakazane w ojczystym kraju, odniosła wielki sukces dzięki roli w filmie Sooteh-Delan („Złamane serca”), irańskiego reżysera Aliego Hatamiego, która utwierdziła jej pozycję jako jednej z najlepszych aktorek irańskich.
Gdy jej kariera filmowa zaczęła kwitnąć, upadł reżim Szacha Iranu, przez co ta urodzona w Teheranie aktorka musiała uciekać z ojczyzny podczas rewolucji islamskiej w roku 1978. Aghdashloo osiedliła się w Anglii, gdzie ukończyła studia z zakresu stosunków międzynarodowych na International University Europe w Waterford, tymczasowo przerywając karierę zawodową.
Na scenę powróciła w 1984 roku w sztuce w języku farsi, którą wystawiono także w kilku miastach amerykańskich, w tym w Los Angeles, gdzie aktorka wyszła za mąż za swego długoletniego przyjaciela, irańskiego dramaturga Houshanga Touzie. Od tego czasu zagrała w kilku jego sztukach, tworząc także Drama Workshop ’79, zespół teatralny powołany dla upamiętnienia rewolucji irańskiej, zajmujący się produkowaniem przedstawień w jej ojczystym języku.
Poza pracą na scenie, Aghdashloo pojawiła się w kilku niezależnych filmach, takich jak Guests of Hotel Astoria, Dwadzieścia dolców, Surviving Paradise, Maryam, America So Beautiful, Possessed i Pulse (ostatnie dwa są częściami zaangażowanej społecznie trylogii twórczyni filmów Shirin Neshat). Zagrała także w hicie ostatniej jesieni Egzorcyzmy Emily Rose, a wkrótce będzie można ją zobaczyć w filmie X-Men: Ostatni bastion.
Aghdashloo zyskała sobie przychylność krytyków rolą w czwartym sezonie nagrodzonego Emmy serialu 24 godziny, w którym zagrała Dinę Araz, muzułmańską żonę i matkę zaangażowaną w działalność terrorystyczną w Los Angeles.
CHRISTOPHER PLUMMER (Simon Wyler), który ostatnio zakończył pracę nad nominowaną do nagrody Tony rolą króla Leara w bardzo chwalonej produkcji Sir Jonathana Millera w Lincoln Center, jest od ponad 50 lat jednym z najbardziej znanych anglojęzycznych aktorów teatralnych i odtwórcą ról w ponad 100 filmach.
Swą karierę aktorską Plummer rozpoczął w rodzinnym Montrealu, udzielając się w teatrach i słuchowiskach radiowych w języku francuskim i angielskim. Po tym, jak zadebiutował w Nowym Jorku dzięki Evie Le Gallienne (w 1954 r.), Plummer zagrał w wielu chwalonych i nagradzanych produkcjach na Broadwayu i londyńskim West Endzie, w tym w produkcji Elii Kazana na podstawie nagrodzonej Pulitzerem sztuki Archibalda MacLeisha J.B., oraz w tytułowej roli w musicalu Anthony’ego Burgessa Cyrano, za którą Plummer otrzymał swą pierwszą nagrodę Tony. Poza Królem Learem, jego ostatnim sukcesem na Broadwayu była rola w Barrymore, za którą otrzymał nagrodę Tony, Drama Desk, Outer Critics’ Circle Award, The Edwin Booth Award, Boston Critics’ Award, Chicago’s Jefferson Award oraz Los Angeles’ Ovation Award dla najlepszego aktora w latach 1997–1998. Był także głównym aktorem Brytyjskiego Teatru Narodowego za czasów Sir Laurence’a Oliviera, Royal Shakespeare Company za czasów Sir Petera Halla, a także w okresie, gdy kształtował się jego talent – Canada’s Stratford Festival pod przewodnictwem Sir Tyrone’a Guthrie i Michaela Langhama. Zagrał większość wielkich ról w repertuarze sztuk klasycznych.
Bogata kariera Plummera na ekranie rozpoczęła się, gdy Sidney Lumet powierzył mu debiutancką rolę w filmie Stage Struck. Od tamtego czasu aktor pojawił się w wielu znaczących filmach, w tym w oscarowych Dźwiękach muzyki, Człowieku, który chciał być królem, The Battle of Britain, Waterloo, The Silent Partner, Dragnet, Daisy Clover, Star Treku IV, Malcolmie X, Dolores Claibourne, Wilku, Dwunastu małpach, Murder by Decree, Gdzieś w czasie, Nicholasie Nicklebym Douglasa McGratha i wielu innych.
Ostatnimi sukcesami Plummera są nominowany do Oscara film Michaela Manna Informator, w którym zagrał dziennikarza telewizyjnego Mike’a Wallace’a, za którą to rolę otrzymał nagrody krytyków w Bostonie, Chicago i Las Vegas, a także został uhonorowany nagrodą Ron Howard’s Academy Award Piękny umysł oraz Ararat Etoma Egoyana. Najnowsze filmy z udziałem Plummera to Aleksander Olivera Stone’a, Skarb narodów, Podróż do Nowej Ziemi Terence’a Malicka, Plan doskonały oraz nagradzany wielokrotnie thriller polityczny Syriana.
Obecnie pracuje nad filmem Lorda Richarda Attenborough Closing the Ring.
