Choreografia w Dirty Dancing 2 odznacza się różnorodnością stylów. Choreograf JoAnn Jansen zaprojektowała kilka różnych miejsc do tańca: Palace, w którym ćwiczą zawodnicy, klub Rosa Negra, w którym wykonuje się najbardziej gorące tańce, kolejny klub, w którym amerykańskie nastolatki tańczą rock 'n' roll oraz ulice Hawany, na których tańczą Kubańczycy w każdym wieku.
Ferland tak określa unikalną w tym filmie choreografię Jansen: “Było tam tak wiele stylów tańca: salsa, merengue, mambo, taniec afro-kubański, balet – wszystko razem wymieszane w nowy, cudowny sposób.”
Katey i Javier są doświadczonymi tancerzami, którzy wnieśli różne style do ich współpracy. Jednak ani Garai ani Luna nie pobierali nigdy profesjonalnych lekcji tańca, więc pierwszym zadaniem choreograf Jansen było nauczenie ich kroków. Przed rozpoczęciem zdjęć aktorzy spędzili 10 tygodni w Puerto Rico, trenując 8 godzin dziennie pod okiem Jansen i czterech innych tancerzy, choreografów. “To było jak powrót do szkoły. Trzeba było wcześnie wstać i pójść do pracy. Mieliśmy lekcje tańców afro-kubańskich, tanga, salsy, pleny i innych” - wspomina Luna. Uczyli się też o historycznych przesłankach, w których tańce powstawały i ewoluowały.
“Interesującym było studiowanie tego, jak Afrykanie wpłynęli na taniec na Karaibach. Na przykład, nauczyciel mógł pokazać nam krok, który wyglądał jak flamenco i wyjaśnił, że niewolnicy wymyślili ten krok, aby wyśmiać swoich panów. Kiedy wychodzisz wieczorem i obserwujesz ludzi poruszających się w ten charakterystyczny sposób i znasz historię tańca, to nagle widzisz jak Afrykanie wpłynęli na życie ludzi na Karaibach.”
Każdy dzień rozpoczynał się od godzinnej rozgrzewki, po której następowały lekcje salsy. Na lekcjach tych kładziono nacisk na pracę nóg. Następnie mieliśmy godzinę tańca w parze. Po lunchu rozpoczynała się praca pod okiem choreografa. “Rozpoczęliśmy tworzenie układu tanecznego od łączenia ruchów rąk i nóg. Kiedy tańczysz z partnerem , twoje ręce pracują w innym rytmie niż nogi. Romola i Diego musieli nauczyć się poruszać rękoma do jednego rytmu i nogami do innego. To była bardzo ciężka praca” - powiedziała Jansen.
