Czadyjskiego reżysera zawsze fascynowało badanie tego co "pomiędzy". Nie inaczej jest w filmie "Daratt".
Atim zawieszony jest pomiędzy zamiarem dokonania zemsty a jej dokonaniem. Z jednej strony - chce pomścić ojca i zabić Nassarę, to jego "rodzinny obowiązek", dziadek niejako wymusił na nim akt zemsty, nazywając swego zamordowanego syna "odważnym lwem", którego potomstwo musi pomścić". Z drugiej strony ta sytuacja jest dla niego obciążeniem. Atim w głębi duszy chciały zacząć normalnie żyć, korzystać z życia i cieszyć się swą młodością.
Haroun konsekwentnie akcentuje ludzką twarz Nassary, kiedyś czołowego wojennego zbrodniarza. Łatwo jest uwierzyć, że był dobrym zabójcą, tak jak teraz jest dobrym piekarzem, który zdaje się czerpać dużą radość wykonywania swojej pracy. Nassara potrafi dobrze pracować, być dobrym Muzułmaninem i dobrym mężem, dzięki czemu "poniekąd" odzyskał twarz. Jednak nie jest łatwo żyć mając na sumieniu tyle zbrodni. Demony przeszłości wciąż powracają...
