ANTHONY HOPKINS (Dr Hannibal Lecter)
Otrzymał nagrodę Akademii za swoją rolę w Milczeniu owiec (The Silence of the Lambs) (1991). Wkrótce potem był nominowany w tej samej kategorii za swoje role w Okruchach dnia (The Remains of the Day) (1993) i Nixonie (1995). Za Okruchy dnia (The Remains of the Day) otrzymał nagrodę BAFTA dla Najlepszego Aktora. W 1993, wystąpił w filmie Richarda Attenborough Cienista dolina (Shadowlands) z Debrą Winger, otrzymując liczne nagrody od krytyków zarówno w USA jak i Wielkiej Brytanii. W 1998 roku został nominowany do Oscara(r) jako Najlepszy Aktor w Roli Drugoplanowej w filmie Amistad.
W 1998 wystąpił w Joe Black (Meet Joe Black), w reżyserii Martina Bresta oraz w Instynkcie (Instinct) Jona Turteltauba. Ostatnio można go było oglądać w filmie Titus u boku Jessiki Lange w adaptacji sztuki Williama Szekspira Titus Andronicus dokonanej przez Julie Taymor.
W 1992, pojawił się w Howards End i Drakuli (Bram Stoker's Dracula), a następnie w Wichrach namiętności (Legends of the Fall) i Drodze do Wellville (The Road to Wellville). W 1995 roku zadebiutował jako reżyser filmem August, adaptacji dramatu Czechowa Wujaszek Wania. Skomponował muzykę do tego filmu, a także zagrał Wanię.
Inne filmy z jego udziałem to Picasso - twórca i niszczyciel (Surviving Picasso), The Edge z Alekiem Baldwinem, do którego scenariusz napisał David Mamet, Maska Zorro (The Mask of Zorro) Martina Campbella z Antonio Banderasem i Catherine Zeta-Jones, Amistad Stevena Spielberga (1997), 84 Charing Cross Road, Człowiek słoń (The Elephant Man), Magic, O jeden most za daleko (A Bridge Too Far), Bunt na Bounty (The Bounty) z Melem Gibsonem i Desperate Hours - podczas realizacji tych dwóch ostatnich filmów współpracował po raz pierwszy z Dino De Laurentiis Company. Za pracę w amerykańskiej telewizji otrzymał dwie nagrody Emmy - The Lindbergh Kidnapping Case (1976), w którym zagrał Bruno Hauptmanna, The Bunker (1981) - postać Adolfa Hitlera.
Hopkins urodził się w 31 grudnia 1938 roku w Margum w pobliżu Port Talbot Wales, jako jedyne dziecko Muriel i Richarda Hopkinsów. Jego ojciec był bankierem. Aktor uczęszczał do Cowbridge Grammar School. W wieku 17 lat wziął udział w amatorskiej produkcji teatralnej YMCA i natychmiast zdał sobie sprawę, że odnalazł powołanie. Pełen entuzjazmu, połączonego z umiejętnością gry na fortepianie, otrzymał stypendium w Welsh College of Music&Drama w Cardiff, gdzie studiował przez dwa lata (1955-1957).
W 1958 roku spędził dwa lata w Brytyjskiej Armii, głównie zajmując się głównie pracą biurową w Royal Artillery w Bulford.
W 1960 roku, został zaproszony na przesłuchanie do Sir Laurence'a Oliviera, ówczesnego dyrektora National Theatre at the Old Vic. Dwa lata później Hopkins zagrał z Olivierem w Dance of Death Strindberga. Aktor zadebiutował w filmie w 1967 roku grając rolę Ryszarda Lwie Serce w The Lion in the Winter, u boku Petera O'Toole i Katherine Hepburn. Za rolę w tym filmie otrzymał nominację do nagrody BAFTA, a sam film został uhonorowany Oscarem.
Amerykańscy widzowie odkryli Hopkinsa w 1973 roku w telewizyjnej produkcji sieci ABC QBVII - pierwszej amerykańskiej mini-serii, w której zagrał brytyjskiego fizyka polskiego pochodzenia Adama Kleno prześladowanego przez swoją wojenną przeszłość. Wkrótce potem wystąpił na Broadwayu w teatralnej produkcji Equus, a następnie brał udział w przedstawieniach wystawianych w Los Angeles gdzie mieszkał przez 10 lat.
Po zagraniu roli kapitana Bligha w Buncie na Bounty (The Bounty, 1984), powrócił do Anglii i wystąpił na deskach National Theatre w sztuce Davida Hare'a Pravada - nagroda dla Najlepszego Aktora od British Theatre Association oraz nagroda The Observer (1985). Podczas pracy w National Theatre, aktor zagrał w Antoniuszu i Kleopatrze (Antony and Cleopatra) oraz Królu Lirze (King Lear).
Hopkins pojawił się ostatnio w adaptacji powieści Stephena Kinga Hearts In Atlantis w reżyserii Scotta Hicksa oraz komedii Bad Company u boku Chrisa Rocka. To jego głosu można było słuchać w świątecznym przeboju 2000 roku Grinch-Świąt nie będzie (Dr. Seuss' How The Grinch Stole Christmas).
Wkrótce będzie go można oglądać na dużym ekranie w adaptacji powieści Philipa Rotha The Human Stain, z Nicole Kidman w reżyserii Roberta Bentona.
W ubiegłym roku Hopkins został obywatelem Stanów Zjednoczonych.
EDWARD NORTON (Will Graham)
Filmy w jego dorobku to Lęk pierwotny (Primal Fear), Wszyscy mówią kocham cię (Everyone Says I Love You), Skandalista Larry Flynt (The People vs. Larry Flynt), Hazardziści (Rounders), American History X, Podziemny krąg (Fight Club), Rozgrywka (The Score) oraz Death to Smoochy. Jako reżyser zadebiutował filmem Zakazany owoc (Keeping the Faith), który także wyprodukował i w którym zagrał z Benem Stillerem i Jenną Elfman.
Norton został uhonorowany nominacjami do nagrody Akademii(r) za role w American History X oraz Lęku pierwotnym (Primal Fear). Za tę ostatnią rolę otrzymał także Złoty Glob oraz uznanie stowarzyszeń krytyków - National Board of Review, Los Angeles Film Critics, Boston Film Critics oraz Texas Film Critics Associations.
Ostatnio ukończył pracę nad dramatem Spike'a Lee, The 25th Hour.
Norton związany jest z New York Signature Theater Company, gdzie po raz pierwszy wystąpił w 1994 roku w sztuce Edwarda Albee Fragments. Aktor zajmuje się ponad to działalnością w National Board of the Enterprise Foundation - organizacji poświęconej wyszukiwaniu mieszkań dla ubogich rodzin.
RALPH FIENNES (Francis Dolarhyde)
Zdobył pozycję jednego z czołowych aktorów swojego pokolenia dzięki takim filmom jak Angielski pacjent (The English Patient), Quiz Show, Lista Schindlera (Schindler's List), Sunshine, Koniec romansu (The End of the Affair), Oscar and Lucinda, oraz Onegin. Fiennes otrzymał także spore uznanie krytyków za swoje kreacje teatralne zarówno w Stanach Zjednoczonych jak i w Wielkiej Brytanii. Wystąpił w takich klasycznych sztukach jak Hamlet, Ivanov, Ryszard II czy Coriolanus. W tym roku na ekranach będzie go można oglądać w dwóch thrillerach - CZERWONY SMOK i Spider, a także w romantycznej komedii Maid in Manhattan.
Urodzony Suffolk, dorastał w Anglii i Irlandii. Ukończył Królewską Akademię Sztuk Dramatycznych w 1985. Swoją aktorską karierę rozpoczynał w Anglii w teatrze na powietrzu w Regent's Park, Theatre Clwyd i Oldham Coliseum. W dwa lata po ukończeniu Akademii został członkiem zespołu teatralnego Michaela Rudmana. W 1988 dołączył do Royal Shakespeare Company, gdzie występował przez dwa sezony tworząc wspaniałe kreacje w Henryku VI, Królu Lirze czy Love's Labour's Lost.
W 1991 Fiennes otrzymał niewielką, ale ważną rolę w nagrodzonym serialu Prime Suspect. Wkrótce potem został obsadzony przez Davida Puttnama w roli T.E. Lawrence w filmie telewizyjnym poświęconym legendarnemu bohaterowi, A Dangerous Man: Lawrence After Arabia. W tym samym roku zadebiutował na dużym ekranie w mrocznej adaptacji Wichrowych wzgórz (Wuthering Heights) z Juliette Binoche.
To właśnie rola Heathcliffa w Wichrowych wzgórzach (Wuthering Heights) sprawiła, że Steven Spielberg zdecydował się obsadzić go jako Komendanta SS Amona Goetha, u boku Liama Neesona, w Liście Schindlera ( Schindler's List, 1993). Swoją niezwykłą kreacją zdobył uznanie krytyków na całym świecie. Otrzymał nagrodę BAFTA, nagrody od New York Film Critics, National Society of Film Critics, Chicago Film Critics, a także nominacje Oskara(r), Złotego Globu oraz nagrodę London Film Critics Award dla Najlepszego Aktora.
W dorobku Fiennesa znajdują się następujące filmy Quiz Show Roberta Redforda - rola Charlesa van Dorena, futurystyczny thriller Kathryn Bigelow Dziwne dni (Strange Days), Angielski pacjent (The English Patient, 1996), adaptacja powieści Michaela Ondaatje w reżyserii Anthony'ego Minghella - nagroda Akademii(r) dla Najlepszego Filmu i druga nominacja dla Fiennesa, Oscar and Lucinda, adaptacja powieści Petera Careya w reżyserii Gillian Armstrong, Onegin w reżyserii siostry aktora Marthy Fiennes z Liv Tyler - film był częściowo kręcony w Rosji, a Fiennes pełnił podczas jego realizacji także funkcję producenta wykonawczego, Koniec romansu (The End of the Affair) w reżyserii Neila Jordana z Julianne Moore i Stephenem Rea, Sunshine Istvana Szabo - epicka historia trzech pokoleń żydowskiej rodziny na Węgrzech - od upadku imperium Habsburgów do Rewolucji Węgierskiej w 1965 roku - Fiennes wcielił się w postać łączącą wszystkie trzy opowiedziane historie.
Po ukończeniu pracy na planie filmowym aktor często wracał na deski teatralne. Zagrał m.in. w sztuce Czechowa Ivanov w Almeida Theatre dla reżysera Jonathana Kenta. Dzięki wspaniałemu współczesnemu tłumaczeniu sztuki dokonanemu przez Davida Hare i entuzjastycznym opiniom krytyków, ekipa produkcyjna oraz aktorzy zostali zaproszeni na specjalny pokaz sztuki do Moskwy. Latem 2000, Fiennes zagrał tytułowe role w Ryszardzie II i Coriolanus także na deskach Almeida Theatre Company w Londynie. Obie sztuki Szekspira w reżyserii Jonathana Kenta zyskały spory rozgłos w dużej mierze za sprawą kreacji Fiennesa. We wrześniu 2000 przedstawienia zostały wystawione w Brooklyn Academy of Music - 14 spektakli Ryszarda II i 12 - Coriolanus.
Spider, psychologiczny thriller opowiadający o człowieku (granym przez Fiennes) usiłującym wrócić do normalnego życia po opuszczeniu szpitala psychiatrycznego miał soją premierę na tegorocznym Festiwalu Filmowym w Cannes. Zdjęcia do filmu realizowano w zeszłym roku w Kanadzie, a reżyserował go David Cronenberg. Spider jest adaptacją powieści Patricka McGrath z 1991 roku i występują w nim obok Fiennesa tacy aktorzy jak Gabriel Byrne, Lynn Redgrave, Miranda Richardson i John Neville.
Zimą Fiennes zagra w London's National Theatre w nowej sztuce Christophera Hamptona The Talking Cure, w reżyserii Howarda Daviesa, a także w dramacie Ibsena Brand w reżyserii Adriana Noble.
HARVEY KEITEL (Jack Crawford)
Rola w nagrodzonym Oscarem(r) filmie Jane Campion Fortepian (The Piano) sprawiła, że pokazał całemu światu swój olbrzymi talent aktorski. W swojej karierze był wielokrotnie nagradzany - za pracę w Mortal Thoughts Alana Rudolpha otrzymał nagrodę National Society of Film Critics, za role w Thelma and Louise Ridleya Scotta oraz Bugsy Barry'ego Levinsona uhonorowano go nominacjami do nagrody Akademii(r). Inne pamiętne role Keitela to role we Wściekłych psach (Reservoir Dogs) - był także koproducentem, Pulp Fiction - oba w reżyserii Quentina Tarantino, a także Dym (Smoke) Wayne'a Wanga (przyznana we Włoszech nagroda David di Dontatello dla Najlepszego Aktora Zagranicznego), Zły porucznik (Bad Lieutenant) Abla Ferrary (nagroda Feature Project), Holy Smoke Jane Campion, dramat akcji U-571 oraz Little Nicky z Adamem Sandlerem. Keitel zwrócił ostatnio na siebie uwagę śmiała produkcją telewizyjną Fail Safe.
Keitel zadebiutował w filmie Martina Scorsese Who's That Knocking at My Door. Wkrótce potem zagrał w klasycznym już dramacie Scorsese Mean Streets. Artyści współpracowali jeszcze razem podczas realizacji Alice Doesn't Live Here Anymore, Taksówkarza (Taxi Driver) i Ostatniego kuszenia Chrystusa (The Last Temptation of Christ).
Na dorobek Harveya Keitela składają się także następujące pozycje - Buffalo Bill and the Indians Roberta Altmana, Zakonnica w przebraniu (Sister Act) z Whoopi Goldberg, The Two Jakes Jacka Nicholsona, Point of No Return, Rising Sun, Brooklyn Boogie (Blue in the Face), Imaginary Crimes, The Border, Mother, Jugs and Speed, Clockers Spike'a Lee, The Pick-Up Artist Jamesa Tobacka, Od zmierzchu do świtu (From Dusk Til Dawn) Roberta Rodrigueza, Elfy z ogrodu czarów (Fairy Tale: A True Story), Prince of Central Park, Nailed Joela Silvermana, The Grey Zone Tima Blake Nelsona oraz Dreaming of Julia Juana Gerarda.
Wspólnie z Peggy Gormley, Keitel zarządza własną firmą produkcyjną The Goatsingers, która zawarła długoletni kontrakt z Kinowelt USA, amerykańskim oddziałem niemieckiej firmy Kinowelt Medien AG. Firma The Goatsingers była producentem wykonawczym filmu Tony'ego Bui Three Seasons, zwycięzcy nagrody Grand Jury oraz nagrody publiczności na festiwalu filmowym w Sundance w 1999 roku. Także film Wayne'a Wanga i Paula Austera Brooklyn Boogie (Blue in the Face) powstał przy udziale The Goatsingers. Keitel był ponadto koproducentem Wściekłych psów (Reservoir Dogs) Quentina Tarantino.
Firma The Goatsingers, poza swoją nowojorską siedzibą jest zaangażowana obecnie w liczne projekty filmowe. Są to między innymi The Grey Zone Tima Blake Nelsona; Henry and the Second Gunman Toma Leopolda, oraz Dreaming of Julia Juana Gerarda, Johnny Jump-Up Tony'ego Kavanaugha i Mean Carla Milesa.
Keitel często w swojej karierze wspierał młodych, debiutujących artystów, byli to miedzy innymi: Quentin Tarantino, Paul Schrader (Blue Collar), Alan Rudolph (Welcome to LA), Ridley Scott (The Duellists), James Toback (Fingers), Susanna Styron (Shadrach), Paul Auster (Lulu on the Bridge) i Tony Bui (Three Seasons). Pracował także z tak znanymi europejskimi reżyserami jak Nicholas Roeg (Bad Timing: A Sensual Obsession); Bernard Tavernier (Deathwatch); Ettore Scola (La Nuit de Varennes); oraz Lina Wertmuller (A Complicated Story of Streets, Crime and Women).
Urodzony na Brooklynie w Nowym Jorku, Keitel zaczął uczyć się aktorstwa po odbyciu służby wojskowej w korpusach piechoty morskiej. Studiował pod okiem Franka Corsaro, Lee Strasberga i Stelli Adler. Jest członkiem Actor's Studio i przez wiele lat pracował intensywnie na deskach nowojorskich teatrów. W 1984 roku zadebiutował na Broadwayu w sztuce Davida Rabe Hurlyburly, w reżyserii Mike'a Nicholsa. Wkrótce potem można go było oglądać w A Lie Of The Mind Sama Sheparda.
EMILY WATSON (Reba)
Jej debiut w filmie Larsa Von Triera Przełamując fale (Breaking the Waves) zyskał jej olbrzymie uznanie na całym świecie. Za rolę młodej kobiety poświęcającej życie w imię obsesyjnej miłości, Watson zdobyła liczne nagrody łącznie z nominacjami do Oscara(r) i Złotego Globu, nagrodą New York Film Critics Circle dla Najlepszej Aktorki, nagrodami Los Angeles Film Critics dla Debiutantki Roku, European Film Academy dla Najlepszej Aktorki, London Film Critics Circle.
Watson pojawi się wkrótce na dużych ekranach w roli u boku Adama Sandlera w filmie Paula Thomasa Andersona Punch-Drunk Love. Ostatnio można ją było oglądać w Gosford Park w reżyserii Roberta Altmana.
Inne filmy z udziałem aktorki to The Luzhin Defence z Johnem Turturro, Prochy Angeli w reżyserii Alana Parkera, Trixie z Nickiem Nolte i Dermottem Mulroneyem w reżyserii Alana Rudolpha, Hilary and Jackie - historia wiolonczelistki Jacqueline du Pre - w reżyserii Ananda Tuckera (nominacje dla aktorki do Oscara(r) i Złotego Globu), Bokser (The Boxer) z Danielem Day Lewisem, Metroland Philipa Saville, The Cradle Will Rock Tima Robbinsa.
Aktorka zdobyła spore uznanie dzięki wspaniałej interpretacji bohaterki George'a Elliota 'Maggie Tulliver' w produkcji teatru BBC A The Mill on the Floss. Na jej dorobek teatralny składają się role w Trzech Siostrach (The Three Sisters), The Children's Hour, Poskromieniu złośnicy (The Taming of the Shrew), Wszystko dobre co się dobrze kończy (All's Well That End's Well) i The Changeling. Aktorka cały czas współpracuje z Royal Shakespeare Company oraz bierze udział w telewizyjnych produkcjach BBB m.in. w A Summer Day's Dream. Obecnie można oglądać Emily Watson w repertuarze słynnego londyńskiego Donmar Theatre w sztuce Wujaszek Wania (Uncle Vanya) oraz Twelfth Night w reżyserii zdobywcy Oscara(r) Sama Mendesa. Powyższe utwory sceniczne będą prezentowane w nowojorskiej Brooklyn Academy of Music począwszy od stycznia 2003.
MARY-LOUISE PARKER (Molly Graham)
Wystąpiła ostatnio na Broadwayu w sztuce Proof, za którą otrzymała w 2001 roku nagrodę Tony dla Najlepszej Aktorki w Sztuce Teatralnej, a także nagrody Drama Desk, Outer Critics Circle, Drama League, Lucille Lortel, Obie i New York Magazine. W 2001 została uhonorowana nagrodą T. Schreibera za osiągnięcia w teatrze.
Za rolę Rity w produkcji Craig Lucas/Norman Rene of Prelude To A Kiss, Parker otrzymała nominację do nagrody Tony dla Najlepszej Aktorki w Sztuce Teatralnej, nagrodę Theatre World, Clarence Derwent oraz nominację do Drama Desk. Rolę L'il Bit w uznanej przez krytyków sztuce How I Learned To Drive, zagrała u boku Davida Morse'a. Została uhonorowana za nią nagrodą Obie, Lucille Lortel oraz nominacją do nagrody Outer Critics Circle.
Wkrótce po premierze How I Learned To Drive, Parker wystąpiła w sztuce Alana Ayckbourna Communicating Doors. Jej dorobek teatralny obejmuje ponadto Bus Stop z Billy'm Crudup, Four Dogs And A Bone - rola Brendy w produkcji Manhattan Theatre Club, Throwing Your Voice w Ensemble Studio Theatre, Babylon Gardens w Circle Repertory Company (aktorka jest członkiem tego zespołu teatralnego), The Importance Of Being Earnest w Hartford Stage, Up In Saratoga w Old Globe, The Miser w Syracuse Stage, Hayfever w Studio Arena Theatre z Joe Mantello i Peterem Hedgesem, The Age Of Pie, The Girl In Pink, oraz wiele innych.
Parker rozpoczęła filmową karierę od filmów Smażone zielone pomidory (Fried Green Tomatoes) i Wielki Kanion (Grand Canyon) Lawrence'a Kasdena. Inne filmy z jej udziałem to Reckless, Chłopaki na bok (Boys On The Side), Klient (The Client), Naked In New York, Strzały na Broadwayu (Bullets Over Broadway) Woody'ego Allena, Longtime Companion, The Five Senses - nominacja do nagrody Genie, Pipe Dream z Martinem Donovanem.
Na małym ekranie Parker zagrała w Sugartime Johna Smitha (HBO) z Johnem Turturro, a także w filmach kanału Hallmark - A Place For Annie, Saint Maybe i Cupid And Cate oraz w The Simple Truth Of Noah Dearborne z Sidney'em Poitier, w mini-serii CBS Hanssen u boku Williama Hurta.
Aktorka ostatnio otrzymała nominację do nagrody Emmy za rolę Amy Gardner w serialu NBC Prezydencki poker (The West Wing), a wkrótce będzie ją można oglądać u boku Ala Pacino, Meryl Streep i Emmy Thompson w produkcji Mike'a Nicholsa dla HBO Angels In America.
Parker jest absolwentką North Carolina School Of The Arts. Obecnie mieszka w Nowym Jorku.
PHILIP SEYMOUR HOFFMAN (Freddy Lounds)
Ukończył niedawno pracę nad filmem Spike'a Lee The 25th Hour z Edwardem Nortonem. W roku 2002 oprócz CZERWONEGO SMOKA będzie go można oglądać jeszcze w trzech filmach: Punch-Drunk Love Paula Thomasa Andersona, który miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym w Cannes; Love Liza - film został pokazany w Sundance, a scenariusz do niego napisał brat Hoffmana, Gordy oraz Owning Mahony z Minnie Driver w jednej z głównych ról. Ostatni film jest oparty na prawdziwej historii największego oszustwa w historii Kanady dokonanego przez jednego człowieka.
Hoffman wystąpił ostatnio w filmie Davida Mameta State and Main, jako Joseph Turner White, w filmie Camerona Crowe U progu sławy (Almost Famous) jako Lester Bangs, legendarny i niezwykle wpływowy krytyk muzyczny piszący dla Creem Magazine.
Wcześniej aktor spędził sześć miesięcy na Broadwayu grając w ostatniej produkcji sztuki Sama Sheparda True West, za rolę w której został nominowany do nagrody Tony. W 1999 roku Hoffman wziął udział w realizacji trzech filmów: Flawless Joela Schumahera z Robertem De Niro, za rolę w którym otrzymał nominację do nagrody SAG z Mattem Damonem i Gwyneth Paltrow w reżyserii Anthony'ego Minghella oraz w Magnolii Paula Thomasa Andersona z Tomem Cruise i Jasonem Robardsem. Za role w Magnolia i Utalentowanym panu Ripley (The Talented Mr. Ripley) Hoffman otrzymał nagrodę National Board of Review dla Najlepszego Aktora w Roli Drugoplanowej. Wcześniej zagrał w Boogie Nights i Hard Eight - oba filmy w reżyserii Andersona.
Dorobek Hoffmana obejmuje ponadto: Happiness Todda Solondza (nominacja do nagrody IFP/West Independent), Patch Adams, The Big Lebowski braci Coen, Next Stop Wonderland Brada Andersona, Twister Jana De Bonta, Zapach kobiety (Scent of a Woman), Naiwniak (Nobody's Fool), Ucieczka gangstera (The Getaway) oraz Kiedy mężczyzna kocha kobietę (When a Man Loves a Woman).
Produkcje teatralne w dorobku Hoffmana to m.in. Defying Gravity w American Place Theatre, The Merchant of Venice w reżyserii Petera Sellarsa, Shopping and Fucking Marka Ravenhilla na off-Broadway, Jesus Hopped the 'A' Train, In Arabia We'd All Be Kings, The Glory of Living - trzy ostatnie sztuki Hoffman wyreżyserował.
ANTHONY HEALD (Dr Chilton)
Na liście tytułów filmowych, w których wystąpił aktor znajdują się m.in. Dowód życia (Proof of Life), 8MM, Deep Rising, Czas zabijania (A Time to Kill), Milczenie owiec (The Silence of the Lambs), Klient (The Client), Pocałunek śmierci (Kiss of Death), Raport Pelikana (The Pelican Brief) oraz Pocztówki znad krawędzi (Postcards From the Edge.
Aktor gra obecnie regularnie w serialu Boston Public wcielając się w postać wicedyrektora Scotta Gubera. Można także oglądać jego gościnne występy w The Practice, Law & Order, Frasier i Z archiwum X (The X-Files).
Bardzo ważne są ponadto jego wielokrotnie nagradzane role teatralne Love! Valour! Compassion!, Anything Goes (obie uhonorowane nominacjami do nagrody Tony), Inherit the Wind, A Small Family Business, The Marriage of Figaro, The Wake of Jamey Foster, The Foreigner, Quartermaine's Terms, Henryk V i Digby - za role w ostatnich pięciu utworach scenicznych Heald otrzymał nagrodę Obie.
Aktor urodził się w New Rochelle, New York.
FRANKIE FAISON (Barney)
Urodzony w Newport News, Virginia studiował wiedzę o teatrze na Illinois Wesleyan University, a także ukończył New York University na tym samym wydziale zanim rozpoczął profesjonalną karierę aktorską. Za rolę upośledzonego umysłowo Gabriela w sztuce Fences Augusta Wilsona zdobył nominacje do nagród Tony i Drama Desk. Kolejne produkcje teatralne, w jakich się pojawił to Getting Away with Murder, Of Mice and Men w Brooks Atkinson Theatre, The Iceman Cometh Circle in the Square oraz The Shadow Box.
Na filmografię Faisona składają się następujące filmy Milczenie owiec (The Silence of the Lambs) w reżyserii Jonathana Demme, Hannibal Ridleya Scotta, w którym zagrał strażnika więziennego Barneys, Sommersby, Freejack, Albino Alligator, Roommates, Płonace Mississippi (Mississippi Burning), Do the Right Thing, Coming to America, The Money Pit, Hanky Panky, Cat People, City of Hope, The Chosen, Ragtime, w którym miał honor towarzyszyć wielkiemu Jamesowi Cagney'owi w jego ostatniej roli, Down to Earth, Heaven Can Wait z Chrisem Rock, Sleepy Time Gal (Sundance Film Festival) w reżyserii Chrisa Muney; Afera Thomasa Crowna (Thomas Crown Affair), The Rich Man's Wife, Matka Noc (Mother Night) - adaptacja powieści Kurta Vonneguta z Nickiem Nolte w roli głównej, Kocham kłopoty (I Love Trouble) z Julią Roberts i Nickiem Nolte.
W telewizji, Faison występuje obecnie w serii HBO The Wire. Inne telewizyjne produkcje z udziałem aktora to True Colors, Prey sieci ABC, Hot Hero Sandwich NBC, Law and Order, The Cosby Show, Hawk, OZ HBO oraz wiele innych.
Ostatnio aktor zagrał w Showtime z Robertem De Niro i Eddiem Murphy, 13 Conversations About 1 Thing w reżyserii Jill i Karen Sprecher, Call Me Clause z Whoopi Goldberg dla TNT oraz Gods and Generals Rona Maxwella.
Faison jest mężem Jane Mandel, reżysera i producenta Luna Stage. Mają trzy córki i mieszkają w New Jersey.
TYLER PATRICK JONES (Josh Graham)
Zadebiutował w filmie Stevena Spielberga Raport mniejszości (Minority Report).
Odkryty trzy lata temu na przyjęciu urodzinowym w Northridge, Kalifornia, Jones pojawił się w kilku odcinkach Judging Amy, Family Law, So Little Time oraz licznych reklamach radiowych i telewizyjnych. Jego praca podczas realizacji Family Law zrobiła takie wrażenie na szefach CBS, że wykorzystali ją w przygotowanej przez nich promocji Superbowl XXXV.
W kwietniu 2002, Jones zoatał uhonorowany nagrodą Young Artist Awards z pracę reklamówce kanału TV Hallmark.
Marzenie Jonesa o zagraniu w filmie ziściło się w dwa dni po jego siódmych urodzinach, kiedy dowiedział się, że Steven Spielberg pragnie obsadzić go w drugoplanowej roli w Raporcie mniejszości (Minority Report). Kiedy nie pracuje, Jones uwielbia pływanie i piłkę nożną.Od pięciu lat gra też na fortepianie.
