„CAST AWAY. Poza światem” w reżyserii Roberta Zemeckisa jest produkcją ImageMovers/Playtone Production. Scenariusz został napisany przez Williama Broylesa Jr, a film wyprodukowali – Steve Starkey, Tom Hanks, Robert Zemeckis i Jack Rapke. W skład obsady wchodzą – Nick Searcy (“Tigerland”, “7 Days”), Jenifer Lewis, Geoffrey Blake, Peter Von Berg, Chris North (“Seks w wielkim mieście”).
Hanks, który wpadł na pomysł filmu, rozpoczął pracę nad scenariuszem „CAST AWAY. Poza światem” wspólnie ze scenarzystą Williamem Broylesem około sześć lat temu kiedy obaj brali udział w realizacji “Apollo 13”. “Tom Hanks chciał zrobić film o współczesnym człowieku, który zostaje zmuszony do życia na pozbawionej cywilizacji wyspie” - wspomina Broyles. “Uważał, że to naprawdę dobry pomysł” – dodaje.
Pracując nad głównym wątkiem filmu i jego postaciami, Hanks i Broyles, zdecydowali, że grana przez Hanksa postać powinna być pracownikiem firmy kurierskiej FedEx. “Jako pracownik FedEx, nasz bohater byłby oddany kontaktom z ludźmi na całym świecie, a jego życie musiałoby być poddane prawom czasu,” wyjaśnia Broyles. “Zastanawialiśmy się co mogłoby się stać gdybyśmy pozbawili nagle tego człowieka jakichkolwiek kontaktów ze światem zewnętrznym.”
Zaczęły pojawiać się kolejne pytania - Co przydarzy się mu na wyspie? W jaki sposób będzie w stanie przeżyć? Aby znaleźć odpowiedzi na te pytania Broyles zdecydował, że sam powinien znaleźć się w podobnej sytuacji. Dwaj eksperci ds. prymitywnej technologii zabrali go na wyspę w pobliżu Sea of Cortez, gdzie pisarz, tak jak jego bohater, znalazł się poza światem, który znał. “Pierwszą myślą jak przyszła mi głowy było - Boże muszę przeżyć” - wspomina Broyles. “Musiałem gdzieś zdobyć wodę, zrobić nóż z kamienia, znaleźć coś do jedzenia. Niektóre z tych przeżyć stały się podstawą tego, co przydarzyło się Chuckowi”.
Broyles i Hanks dyskutowali także tematy z klasycznych opowieści przygodowych. “CAST AWAY. Poza światem” to historia o tym, że każdy musi znaleźć swoją drogę do domu – zarówno pod względem fizycznym jak i emocjonalnym. Należy pozbyć się tego co komplikuje nasz byt, a odkryć rzeczy naprawdę liczące się w życiu” - komentuje Broyles.
Historie przygodowe wzbogacone osobistą przemianą bohaterów są żyzną glebą dla reżysera Roberta Zemeckisa, który razem z Tomem Hanksem zabrał cały świat na niezwykła podróż z jednym z bohaterów swoich filmów - Forrestem Gumpem. Nagrodzony Oscarem reżyser realizuje przeboje (“Powrót do przyszłości” – „Back to the Future”, “Kontakt” „Contact”, “Co kryje prawda” – „What Lies Beneath”), które –– za każdym razem zarówno bawią jak i poruszają widzów.
Opierając się na pracy Hanksa i Broylesa, Zemeckis nadał filmowi „CAST AWAY. Poza światem” swój dramatyczny i wizualny styl. “Dla mnie - mówi Zemeckis - “CAST AWAY. Poza światem” celebruje ideę, że nie ważne jak wiele przeszkód znajduje się na drodze naszego życia, ponieważ zawsze znajdziemy sposób, by je zaakceptować. Ta historia nie opowiada o przetrwaniu istoty ludzkiej, ale raczej o przetrwaniu ducha. To życie jest trudne, nie przetrwanie”.
Hanks zgadza się z wizją reżysera. “CAST AWAY. Poza światem” to opowieść o przygodzie, a jednocześnie zrozumieniu tego, co na tym świecie jest naprawdę ważne.”
Związek Chucka z narzeczoną Kelly jest ważny dla obojga pomimo częstych rozstań wynikających z obowiązków zawodowych Chucka. “Tych dwoje ludzi to już nie naiwni młodzi kochankowie, których związek opiera się na kwiatach i romansie” - komentuje Hanks. “Są wdzięczni losowi, że się odnaleźli. Całkowicie się akceptują i czują bezpiecznie w tym związku.”
Helen Hunt docenia złożoność związku Chucka i Kelly. Wspomina zabawny zbieg okoliczności dzięki, któremu wzięła udział w tym projekcie. Właśnie miała umówić się z Zemeckisem na śniadanie, podczas którego mieli omówić ewentualne wspólne projekty, kiedy reżyser wspomniał, że robi z Tomem Hanksem film na wyspie.
“Powiedziałam, że chcę zagrać w tym filmie” - śmieje się Hunt. “Wkrótce potem Bob zadzwonił i powiedział ‘OK, mamy coś dla ciebie’. Byłam bardzo zaskoczona. Naprawdę uważam, że to odważny i niezwykły film.”
Robert Zemeckis był zadowolony, że Hunt przyjęła jego ofertę. Chociaż postać Kelly nie pojawia się w zbyt wielu scenach, wymaga bardzo dobrej aktorki, która potrafiłaby zwrócić na siebie uwagę. Wspomnienia Chucka o Kelly – małe zdjęcie w zegarku, który dała mu przed feralnym lotem – pomagają mu nie załamać się na wyspie.
“Obecność Helen przewija się przez cały film, gdyż to właśnie pamięć o Kelly jest jedyną rzeczą, która utrzymuje Chucka przy życiu” - mówi Zemeckis.
Podczas gdy wspomnienia są podstawą przeżycia Chucka na wyspie, ważną część jego przemiany stanowi niezwykła przyjaźń z “Wilsonem” – piłką baseballową wyrzuconą na brzeg w przesyłce FedExu (Chuck nadaje swojemu kompanowi imię pochodzące od nazwy firmy, której logo znajduje się na piłce).
“Wilson początkowo używany jest jako przedmiot, dzięki któremu widzowie mogą dowiedzieć się o czym myśli Chuck” - wyjaśnia Zemeckis. “Wkrótce jednak staje się czymś więcej, kiedy mężczyzna w swoim osamotnieniu i depresji zaczyna się zwracać do piłki jak do człowieka.”
Wilson staje się kluczową częścią egzystencji Chucka na wyspie. “Pokazujemy na ekranie, że Chuck jest w stanie poradzić sobie ze zdobyciem czterech podstawowych elementów ludzkiego przetrwania – jedzenie, woda, schronienie i ogień – a potem zajmujemy się piątym elementem – towarzystwem” - mówi Hanks.
Wilson nie jest jedyną przesyłką, która odgrywa ważną rolę w przeżyciu Chucka na wyspie. Mężczyzna znajduje kilka innych paczek FedExu i znajduje nowe przeznaczenie dla ich zawartości. Jednej natomiast przesyłki decyduje się nie otwierać – znajduje się na niej pieczęć przedstawiająca anielskie skrzydła. Skrzydła te stanowią dla niego symbol nadziei.
Przyjaźń Chucka z Wilsonem i postrzeganie skrzydeł anioła jako symbolu nadziei wskazują na kluczowe pytanie, które zdają się zadawać twórcy filmu: Po tym jak nauczysz się fizycznego przetrwania, czy będziesz w stanie przeżyć emocjonalnie, psychicznie i duchowo? Broyles starał się poznać odpowiedź na to pytanie studiując dzienniki kilku rozbitków, którzy przeżyli w podobnej sytuacji. “Osiągnęli oni taki poziom desperacji, w którym nie mogli już pójść nigdzie dalej.”
Po czterech latach pobytu na wyspie Chuck musi stawić czoła podobnym okolicznościom jakie Broyles poznał podczas swoich poszukiwań. “Kiedy Chuck wie już jak przetrwać jego walka jest tylko walką z desperacją” - mówi Hanks. “To zupełnie inny rodzaj samotności niż ta, która zdarza się nam w sobotę gdy nie mamy co robić ani z kim wyjść. Nasz bohater jest zupełnie pozbawiony wszelkich elementów, które wypełniają codzienne życie”.
W scenach, w których Chuck podejmuje walkę o przetrwanie jest bardzo mało dialogu i nie ma muzyki. “Te sceny to najbardziej aktywne momenty w filmie ponieważ w każdej sekundzie dzieje się cos ważnego” - mówi Hanks. “Chuck nic nie mówi, gdyż nie ma takiej potrzeby. Nieobecność muzyki w tych scenach była podstawą.”
Po czterech latach Chuck wraca do cywilizacji jako zupełnie inny człowiek. Ale Zemeckis i Hanks nie chcieli aby ta transformacja była czymś konwencjonalnym. “Chuck uważa, że nie miał przeżyć. Rzeczy, które kiedyś były dla niego ważne teraz nie istnieją, gdyż przeszedł on przez swego rodzaju ‘ścianę’. Jest w tym pełno samoświadomości, ale nie ma żalu” - wyjaśnia Hanks. “Wie, że świat tak się zmienił, że nie ma w nim dla niego miejsca. Wszystko ma inny kształt, kolor i znaczy w jego życiu coś innego.”
“Chuck zdaje sobie sprawę, że najlepszą rzeczą jaka mogła mu się przytrafić było samotne życie na bezludnej wyspie” - dodaje aktor. “Gdyby Chuck nie przeszedł przez to wszystko – i nie stracił wszystkiego – nigdy nie zrozumiałby co jest w życiu najważniejsze.”
