Chaplin to angielski aktor i reżyser filmowy, scenarzysta, producent i kompozytor muzyki do swych filmów, jedna z najwybitniejszych postaci światowego kina. Utożsamiany z postacią małego włóczęgi w meloniku. Czołowy reprezentant komedii slapstickowej opartej przede wszystkim na gagach, wprowadzał stopniowo do swych filmów dramatyczne problemy, takie jak nędza, głód, bezrobocie, zagrożenie wojną.
Urodził się w Londynie, od dzieciństwa występował z rodziną w music hallu, od 1907 w zespole pantomimicznym Freda Karno. W czasie tournee po USA w 1914 roku zaangażowany został przez Macka Senneta do filmu. Do 1919 wystąpił w kilkudziesięciu krótko i średniometrażowych obrazach: Charlie bokserem, Charlie włóczęga, Emigrant, Charlie policjantem, Psia dola, Charlie żołnierzem.
W atmosferze skandalu wokół jego osoby i oskarżeń o sympatie prokomunistyczne, uznany za "cudzoziemca niepożądanego w USA" Chaplin wyjeżdża do Europy i tutaj pozostaje. Zrealizował między innymi: Brzdąca (pierwszy film długometrażowy Chaplina), Gorączkę złota (1925), Cyrk (ostatni film niemy), Światła wielkiego miasta (1931), Dzisiejsze czasy (1936), Dyktator (1940), Światła rampy (1952), Król w Nowym Jorku (1957).
W zrealizowanym w 1947 roku filmie pod tytułem Monsieur Verdoux odszedł od wizerunku małego włóczęgi w meloniku i jest to jedna z jego pierwszych głównych ról w filmie obficie wyposażonym w dialogi. Sam film jest okrutną satyrą na społeczeństwo burżuazyjne. Ostatnim filmem zrealizowanym przez Chaplina jest Hrabina z Hongkongu. Obraz ten nie spotkał się z życzliwym przyjęciem widzów i krytyki, a wielu uważa go za oznakę wyczerpania się inwencji wielkiego twórcy.
Opublikował wspomnienia Moja autobiografia. W 1954 roku uhonorowano go Światową Nagrodą Pokoju, a w roku 1971 nagrodzono Oscarem za całokształt twórczości. Sześć lat później Charles Chaplin zmarł śmiercią naturalną. W 1992 roku Richard Attenborough nakręcił film biograficzny o jego życiu i twórczości.
