Astrid (Alison Lohman)
W powieści Astrid ma 14 lat, gdy jej matka idzie do więzienia, a 19, gdy kończy się jej historia. Wiadomo było, że jedna aktorka nie może zagrać obu wcieleń, a z drugiej strony twórcy filmu nie chcieli przerywać ciągłości narracji dwiema osobami. Dlatego postanowiono zmniejszyć rozpiętość wieku do 15-18 i znaleźć odpowiednią aktorkę.
W wyniku zakrojonych na skalę kraju poszukiwań wyłoniono 400 kandydatek, które przeszły zdjęcia próbne, w efekcie których wybrano Alison Lohman, mającą na swoim koncie doświadczenia teatralne i filmowe. Dysponowała taką skalą dojrzałości aktorskiej, która umożliwiała jej zagranie 15-18 letniej Astrid z podkreśleniem zmian emocjonalnych jakie przechodziła.
Lowry: „Lohman potrafiła zrównoważyć kruchość i wrażliwość Astrid z dojrzewającą w niej siłą i dzięki temu jej postać jest niezwykle wiarygodna i przekonująca. Gdyby wydawała się zbyt silna, w oczach widzów jej przetrwanie byłoby z góry przesądzone. Gdyby była zbyt słaba, uważaliby, że nie ma szans, co byłby przygnębiające do oglądania. Alison udało się wyrazić zarówno wewnętrzną siłę jak i zmaganie się z wątpliwościami i niepewnością dziewczyny borykającej się przeciwnościami losu”.
Lohman: „Astrid jest kimś, kogo mogę podziwiać. Nie stała się ofiarą, mimo wszystkiego, co przeszła. Posiada wewnętrzną siłę i wytrzymałość, która pozwala jej przetrwać. Nie pozwala pogrążyć się w nieszczęściu.”
Ingrid (Michelle Pfeiffer)
Twórcy filmu byli zgodni, że postać matki musi zawierać wszystkie silne cechy jej osobowości, ale nie może stać się jednowymiarowym czarnym charakterem.
Wells: „ Nieumiejętnie potraktowane skrajności, w jakie wpada Ingrid, mogłyby być odczytane jako zwykła arogancja. Ta postać łatwo może wzbudzić głęboką niechęć. Prawda jest taka, że Ingrid jest skrajnie narcystyczna , ale to nie znaczy, że nie kocha swojego dziecka. Zrównoważenie tej postaci było bardzo trudne”.
Niezwykłym zbiegiem okoliczności, zarówno realizatorzy, jak i Janet Fitch pomyśleli od razu o tej samej osobie: Michelle Pfeiffer.
Pfeiffer: „Całkowite zrozumienie postaci Ingrid chyba nie jest możliwe. Myślę, że jest zagadką nawet sama dla siebie. Jest skrajną purystką, nieugiętą i bezlitosną w swoich poglądach i oczekiwaniach wobec córki. W pewnym stopniu podziwiam te cechę: niechęć do jakichkolwiek kompromisów, ze świadomością, że trzeba będzie zapłacić za to wysoką cenę.
Jej ocena ludzi jest bardzo surowa, ale zwykle prawdziwa. Mówi rzeczy, jakich nikt by nie powiedział, bo są niemiłe. Ale jej nie zależy, by być miłą. Wykreśla to jako słabość. Nie lada wyzwaniem było dla mnie zagranie osoby tak okrutnej. Musiałam walczyć z instynktowną potrzebą złagodzenia tej postaci.”
Starr Thomas (Robin Wright Penn)
Rola Starr Thomas, pierwszej zastępczej matki Astrid, krzykliwej i niestabilnej psychicznie byłej striptizerki, obecnie żarliwej katoliczki, przypadła Robin Wright Penn.
Kosminsky: „To była rola, którą łatwo można było zamienić w banał, a Robin uczyniła bohaterkę autentyczną, a nawet godną współczucia. Starr jest twarda, mściwa i niebezpieczna, a w tym wszystkim również tragiczna”.
Penn: „Motywacją Starr, by przyjąć do siebie Astrid były względy finansowe – pieniądze na opiekę były jej jedynym dochodem. Jednak, gdy przyjrzeć się tej postaci, znajdziemy coś więcej: dążenie do odkupienia win, zbawienia od grzechów alkoholiczki i striptizerki. Astrid jest trzecim przyjętym przez nią dzieckiem. W nowym, religijnym etapie jej życia, wierzy, że filantropia zrekompensuje grzechy z przeszłości i ją oczyści”
Claire Richards (Renee Zellweger)
Renee Zellweger zagrała rolę czułej i delikatnej Claire, kolejnej zastępczej matki Astrid.
Zellweger: „W Claire widać ewidentny rozdźwięk między słabością a siłą. Jest wielkoduszna i czerpie siłę i poczucie własnej wartości z dawania innym. Mąż nie akceptuje jej potrzeby dawania, którą kwalifikuje jako ułomność. Astrid wykorzystuje to na swoją korzyść, ponieważ bardzo potrzebuje uwagi, troski i dobroci. Zarówno Claire, jak i Astrid pierwszy raz w życiu czują się tak potrzebne i ważne dla kogoś drugiego. Dla Claire staje się to celem samym w sobie, ale powoduje to coraz większe zatargi z mężem.”
Barry Kolker (Billy Connolly)
Do krótkiej, lecz znaczącej roli niewiernego kochanka Ingrid Kosminsky wybrał brytyjskiego aktora komediowego Billy’ego Connolly’ego. Connolly: „Poszukiwali kogoś, kto zagra pewnego siebie wałkonia, niechluja i seksistę, i oczywiście zwrócili się do mnie”.
Pfeiffer: „ Po wyłączeniu kamery był histerycznie śmieszny, co przynosiło ogromną ulgę po gniewnych i dramatycznych scenach, jakie odgrywaliśmy”
Rena Grushenka (Swietłana Efremowa)
Efremowa gra rosyjska emigrantkę Renę, która jest ostatnią matką zastępczą Astrid. Łączy ona cygański styl życia z bardzo pragmatyczny podejściem do pieniądza. Oprócz Astrid mieszkają u niej jeszcze dwie dziewczyny i wszystkie muszą uczestniczyć w codziennym przeszukiwaniu śmietników w bogatej dzielnicy. Potem sprzedają swoje łupy na pchlim targu.
Astrid świetnie wpisuje się w niekonwencjonalny tryb życia Reny, w której domu otrzymuje cenny dar: możliwość bycia sobą.
Efremowa: „Rena jest wolnym ptakiem. Niezależna, pewna siebie, kocha życie. Ta prosta, odważna kobieta od razu przypadła mi do serca. Pali, pije i używa życia, nie pytając o jego znaczenie. Po prostu czerpie z niego radość.”
Paul (Patrick Fugit)
Astrid nawiązuje znajomość z rówieśnikiem Paulem. Podobnie, jak Astrid jest on rozbitkiem życiowym, ale w przeciwieństwie do niej nigdy nie zaznał matczynej miłości. Całe życie spędził w rodzinach zastępczych i ma do tego filozoficzny stosunek.
Kosminsky: „Paul jest jedyną osobą, która nie ocenia Astrid. Nie próbuje na nią wpłynąć, czy cenzurować jej postępowania. Szczerze i bez emocji relacjonuje swoje doświadczenia. Jego klarowne spojrzenie pomaga Astrid przezwyciężyć załamanie.”
Wujek Ray (Cole Hauser)
Ray jest konkubentem Starr Thomas. Astrid zbliża się do niego, bo bardziej odpowiada jej jego spokojna i zrównoważona natura. Ray wydaje się porządnym, życzliwym i pracowitym człowiekiem, ale bliskość z Astrid ujawnia jego prawdziwe wnętrze, pełne niepokoju, żalu i poczucia winy z powodu coraz mocniej odczuwanego fizycznego pociągu do dziewczyny.
Ich bliskość wywołuje gwałtowną zazdrość Starr i wyrzucenie dziewczyny z domu.
Mark (Noah Wyle)
Wyle od razu zrozumiał, co jest sednem osobowości Marka, męża Claire Richards: „To facet władczy i powierzchowny. Mark i Claire przechodzą kryzys małżeński i sądzą, że dziecko może im pomóc. Ale nie są gotowi do adopcji i chcą wziąć jakieś dziecko „na próbę”, żeby zobaczyć, czy coś zmieni. Tak, jakby brali psa. W rzeczywistości są zainteresowani tylko przyjemnymi stronami rodzicielstwa: wspólne zakupy, ubieranie, zabawy. Przyjmują Astrid z czysto egoistycznych pobudek: nie po to, by jej pomóc, lecz by pomóc samym sobie”.
