Olaf Lubaszenko - urodził się 6 grudnia 1968 roku we Wrocławiu. Jest synem pary aktorskiej: Asji Łamtiuginy i Edwarda Linde-Lubaszenki. Olaf studiował na wydziale socjologii UW (1986-87), a następnie w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Obecnie jest aktorem warszawskiego Teatru Studio Buffo. Lubaszenko - junior zadebiutował w 1982 roku (od razu główną rolą) w filmie "Życie Kamila Kuranta". Debiut ten był bardzo udany, nic dziwnego więc, że wkrótce posypały się kolejne propozycje. Do najważniejszych ról Olafa Lubaszenki należy zaliczyć: Tomka w "Krótkim filmie o miłości" Krzysztofa Kieślowskiego (a także w innych częściach Dekalogu: nr 1, 2, 3, 6, 10), Olka Groma w "Piłkarskim pokerze", Tomka w "Marcowych migdałach", Marcina Krolla w "Krollu", Janka w "Pamiętniku znalezionym w garbie", Jurę Barana w "Zabić Sekala". Olaf Lubaszenko jest laureatem wielu filmowych nagród: 1986 - nagroda Interwizji (za rolę w spektaklu telewizyjnym "Big Bang"), 1988 - nagroda publiczności na koszalińskim KSF "Młodzi i Film" (za rolę w "Bez grzechu"), 1989 - nagroda aktorska na Festiwalu "Gwiazdy Jutra" w Genewie (za "Krótki film o miłości"), 1993 - nagroda za rolę męską na MFF w Cancun (za "Pamiętnik znaleziony w garbie"). Za film "Zabić Sekala" zdobył w latach 1998/99 trzy nagrody: nagrodę aktorską na MFF w Karlovych Varach, Czeskiego Lwa (Nagrodę Czeskiej Akademii Sztuki Filmowej i Telewizyjnej) i Orła (Polską Nagrodę Filmową). Olaf Lubaszenko jest bardzo pracowitym aktorem. Tylko w ubiegłym roku zagrał w 8 filmach. W 1988 roku po raz pierwszy posmakował reżyserii - był asystentem Kieślowskiego na planie „Dekalogu”, a cztery lata później asystował Andrzejowi Wajdzie przy "Pierścionku z orłem w koronie". W 1997 wyreżyserował swój pierwszy film fabularny "Sztos" (zagrał w nim również jedną z ról), a w roku ubiegłym dużym powodzeniem wśród polskich widzów cieszyła się jego komedia "Chłopaki nie płaczą". Na planie filmu "Zabić Sekala" Lubaszenko zaprzyjaźnił się z naszymi południowym sąsiadami. W roku ubiegłym wyprodukował dla nich (wspólnie z Cezarym Pazurą) dramat "Wszyscy moi bliscy", opowiadający losy rodziny czeskich Żydów tuż przed wybuchem II. wojny światowej. W przyszłym roku na ekranach kin pojawi się kolejny film w jego reżyserii "Poranek kojota".
Emil Karewicz - urodził się 18 marca 1923 roku w Wilnie. Jako 25-latek debiutował w teatrze, a dwa lata później w filmie "Warszawska premiera". Studiował na wydziale aktorskim łódzkiej filmówki - studiów jednak nie ukończył. Aktor teatrów w Gdańsku, Poznaniu, Łodzi i Warszawie. Zagrał w ponad 80 filmach kinowych i telewizyjnych. Największą sławę przyniosła mu rola Brunnera w "Stawce większej niż życie", chociaż stworzył też niezapomniane kreacje w takich filmach jak "Hubal" (jako rotmistrz Sołtykiewicz) i "Polonia Restituta" (jako Edward House), czy w serialach "Alternatywy 4", "Na kłopoty Bednarski", "Dom", "Lalka". Wiele osób pamięta też Karewicza jako króla Władysława II Jagiełłę z Fordowskiej ekranizacji "Krzyżaków" Henryka Sienkiewicza.
Henryk Dederko - urodził się 3 stycznia 1944 roku w Sohlen (Niemcy) w gospodarstwie niemieckiego rolnika, dokąd jego rodzice zostali wysłani na roboty przymusowe (lub - według innej wersji – w szpitalu w Magdeburgu). Studiował psychologię - najpierw w Warszawie, potem w Krakowie. Następnie zdał na wydział reżyserii PWSFTviT w Łodzi. Studia skończył, ale dyplomu nie zrobił. Zaczął kręcić filmy. Dederko jest znanym dokumentalistą. Jego najgłośniejszym dziełem jest reportaż o korporacji AMWAY "Witajcie w życiu", nagrodzony w 1997 roku w Łodzi główną nagrodą na Festiwalu Mediów "Człowiek w zagrożeniu". Niestety, na wniosek korporacji sąd, jeszcze przed ogłoszeniem wyroku, zakazał emisji tego filmu. Dederko ma na swym koncie również kilka fabularnych produkcji telewizyjnych: "Panienki" (scenariusz i dialogi), "Errata, czyli sceny pokutne w nowych osiedlach" (reżyseria, scenariusz), "Wyłap" (reżyseria, scenariusz). W 1984 roku Dederko współpracował z Grzegorzem Królikiewiczem przy scenariuszu jego filmu "Zabicie ciotki". Autor "Bajlandu" zagrał tam także jedną z ról - Księcia Nocy. "Bajland" jest pierwszym kinowym filmem Dederki, a ona sam jest zarówno jego reżyserem jak i autorem scenariusza (nagrodzonego w1998 roku II. nagrodą w międzynarodowym konkursie "Hartley - Merrill Award"). W 1999 roku Michał J. Dudziewicz zrealizował film opowiadający o życiu Henryka Dederki. Dudziewicz trafił do miejsc i ludzi związanych z Dederką. Jego film jest liryczną opowieścią o życiu prywatnym i artystycznym tego znanego filmowca.
Andrzej J. Jaroszewicz - urodził się 12 maja 1938 roku w Białej Podlaskiej. Ukończył wydział operatorski PWSTiF w Łodzi. Na przełomie lat 50-tych i 60-tych pracował jako asystent reżysera przy kilku filmach fabularnych (m.in. "Komedianty", "Ogniomistrz Kaleń"). Za kamerą po raz pierwszy stanął przy realizacji filmu "Uciec jak najbliżej" (1971). W 1973 roku był nie tylko operatorem, ale też autorem zdjęć do filmu "Nocleg". W 1986 roku na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie dostał nagrodę za zdjęcia do filmu "Gra w ślepca". Jaroszewicz jest także autorem zdjęć do takich filmów, jak: "Smuga cienia", "Uprowadzenie Agaty", obydwu części "Młodych wilków", "Szamanki", "Fuksa", "Quo vadis", "Zakochanych". Andrzej J. Jaroszewicz jest Przewodniczącym Stowarzyszenia Twórców Obrazu Filmu Fabularnego i ojcem innego znanego operatora, Mikołaja Jaroszewicza.
