Mieszanina składników w "Angolu" jest, oczywiście, powiązana razem przez uhonorowanego nagrodami reżysera Stevena Soderbergh'a. bardzo podobnie jak w "Sex, lies and videotape", "The Underneath"czy "Kafkce". Film przedstawia główne postaci z różnych punktów widzenia i żaden z nich nie jest przedstawiony jak czarny czy biały charakter, raczej jako różne odcienie szarego. W "Angolu" Limey główna postać na przykład, jest długoletnim przestępcą, którego lista przestępstw jest co najmniej tak długa jak człowieka na którego poluje. Jednak Wilson jest także ojcem, który kocha swoją córkę. W jednym z wielu nieoczekiwanych zwrotów akcji Wilson odkrywa, że Valentine - człowiek, którego chce zabić - także ją kochał.
Ten rodzaj rozwoju postaci i historii jest typowy dla pracy Soderbergh'a i nie ma wątpliwości, że był jednym z głównych powodów dla którego jego film został zaproszony do prezentacji na festiwalu Cannes '99. "Steven pozwala, żeby jego film był naturalny, żeby się rozwijał, włącza nie zaplanowane rzeczy zamiast trzymać się ściśle jakiejś wizji czy wymogów" - mówi Scott Kramer, jeden z producentów filmu. "Jako pisarz i były montażysta, Steven ufa swojemu talentowi, ale również pozwala aktorom i twórczemu zespołowi wnosić do filmu ich własne wizje wartości". John Hardy, drugi producent, podkreśla: "W czasie oglądania "Angola" będziecie widzieli pracę doskonałego filmowca, który ufa napisanemu scenariuszowi i jest zakochany w osobach grających główną rolę w filmie. Używa ich i pracuje z nimi nad stworzeniem filmu, w którym wykorzystuje takie rozwiązania, jakie nigdy nie były stosowane wcześniej."
