"Angel": FRANÇOIS OZON

Rozpoznawalny styl jego filmów i podejmowanie obsesyjnych tematów przyczyniły się do zainteresowania ze strony krytyki. Dziś jest bardziej popularny i przychylniej oceniany poza granicami swojego kraju. Choć wydaje się to dziwne, francuska prasa nie może mu wybaczyć ciągłego przekraczania granic i skłonności do prowokowania.

François Ozon urodził się 15 listopada 1967 roku w Paryżu. Miłością do kina zaraził go ojciec, który z pasją rejestrował na taśmie 8mm fragmenty z życia rodzinnego i organizował seanse filmowe, podczas których wspólnie oglądano jego dokonania. Ozon nie wahał się, wybierając kierunek studiów. Jest absolwentem wydziału filmoznawstwa na Sorbonie i słynnej szkoły filmowej FEMIS. Swoją przygodę z reżyserią zaczynał od filmów krótkometrażowych.

Kilka z nich zostało nagrodzonych na międzynarodowych festiwalach (Léopard de Domain na MFF Locarno 1996 za "Une robe d'été", nagroda na festiwalu w Avignon za "Scenes de lit"). Już wówczas w jego twórczości pojawiły się tematy znane z późniejszych, długometrażowych filmów: fascynacja fizycznością i seksualnością, obsesja śmierci, skłonność do przekraczania wszelkich tabu, odrzucanie przyjętych norm społecznych. Ozon nie sięga po nie z czystej potrzeby epatowania i wywoływania skandalu. Szokując, chce pokazać, że ludzka psychika jest skomplikowana, a ten, kto ją zgłębia nie może cofać się przed podejmowaniem niewygodnych tematów.

By coś odkryć, trzeba wypaść z utartych kolein. Jaka jest prawdziwa natura człowieka? Odpowiedzi na to pytanie Ozon obsesyjnie szuka w swoich filmach. Łącząc wizualny minimalizm z upodobaniem do czarnej groteski i makabry, wprowadza drażniący dysonans, który, choć może być irytujący dla widza, nie pozwoli mu pozostać obojętnym.

Pierwszy pełnometrażowy film Ozona - "Sitcom" - brał udział w Międzynarodowym Tygodniu Krytyki w Cannes w 1998 roku. Kolejny, "Gouttes d'eau sur pierres brulantes", otrzymał nagrodę Teddy na festiwalu w Berlinie w 2000 roku. Dwa lata później na tym samym festiwalu obsada aktorska filmu "8 kobiet" otrzymała specjalnego Srebrnego Niedźwiedzia za wkład artystyczny, a film nagrodzili także obecni tam dziennikarze. Najnowszy film, "Angel", zamykał tegoroczny festiwal w Berlinie i był nominowany do nagrody Złotego Niedźwiedzia. Ozon jest scenarzystą wszystkich swoich filmów.

Wybrana filmografia:

filmy krótkometrażowe:

1988 - Photo de famille

1988 - Les Doigts dans le ventre

1991 - Une goutte de sang

1991 - Le Trou madame

1991 - Peau contre peau

1991 - Un Deux plus

1992 - Thomas reconstitué

1993 - Victor

1994 - Une rose entre nous

1994 - Action vérité / Truth or Dare

1995 - La Petite mort

1996 - Une robe d'été / A Summer Dress

1997 - Regarde la mer / See the Sea

1997 - Scenes de lit

1998 - X 2000

2006 - A curtain raiser

Filmy pełnometrażowe:

1998 - Sitcom

1999 - Les Amants criminels / Criminal Lovers

1999 - Gouttes d'eau sur pierres brulantes / Water Drops On Burning Rocks

2000 - Sous le sable / Under the Sand

2002 - 8 kobiet / 8 femmes

2003 - Basen / Swimming Pool

2004 - 5X2

2005 - Czas, który pozostał/ Time to leave

2007 - Angel/ The Real Life of Angel Deverell