AUDREY TAUTOU
Urodzona 9 sierpnia 1978 roku we Francji. Po maturze przyjechała do Paryża i zapisała się na kurs aktorski. Jednocześnie studiowała literaturę francuską. Zwrotnym punktem w jej aktorskiej karierze był César dla nadziei francuskiego kina za film Vénus beauté.
FILMOGRAFIA:
Bébés boum (1998, TV; reż. Marc Angélo)
Chaos technique (1998, TV; reż. Laurent Djaoui)
Vénus beauté (institut) (1999; reż. Tonie Marshall)
Voyous voyelles (1999; reż. Serge Meynard) Le Boiteux (1999, TV; reż. Paule Zajderman)
Épouse-moi / Marry Me (2000; reż. Harriet Marin)
Le Libertin / The Libertine (2000; reż. Gabriel Aghion)
Le Battement d'aile du papillon / The Beating of the Butterfly's Wings (2000; reż. Laurent Firode)
Amelia / Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain / Amelie from Montmartre (2001; reż. Jean-Pierre Jeunet)
Dieu est grand, je suis toute petite (2001; reż. Pascale Bailly)
L'Auberge espagnole (2002; reż. Cédric Klapisch) - w produkcji
Marins perdus (2002; reż. Claire Devers) - w produkcji
JEAN-PIERRE JEUNET
Urodzony 1955 w Roanne we Francji. Samouk. Zawodu reżysera uczył się, kręcąc reklamy, teledyski, filmy krótkometrażowe i animowane. Niektóre z nich realizował razem ze swoim przyjacielem Marciem Caro. Za film Le Manege zdobył Césara w kategorii najlepszy film animowany. Césarem zostały nagrodzone także jego krótkometrażowe filmy: Pas de repos pour Billy Brakko i Foutaises. Film Delicatessen, przyniósł mu rozgłos na całym świece; był licznie nagradzany na festiwalach, m.in. na MFF w Tokio, zdobył również 4 Césary w kategoriach: najlepszy debiut, najlepszy scenariusz, montaż, scenografia. Filmem, który umocnił pozycję Jeuneta było Miasto zaginionych dzieci, które brało udział w konkursie festiwalu w Cannes 1995, zdobyło także Césara za najlepszą scenografię.
FILMOGRAFIA:
L' Évasion / The Escape (1978) - animowany
Le Manege (1979) - animowany
Le Bunker de la derniere rafale / The Bunker of the Last Gunshots (1980) - krótkometrażowy
Pas de repos pour Billy Brakko (1984) - krótkometrażowy
Foutaises / Things I Like, Things I Don't Like (1990) - krótkometrażowy
Delicatessen (1991) - wspólnie z Marciem Caro
Miasto zagubionych dzieci / La Cité des enfants perdus / The City of Lost Children (1995) - wspólnie z Marciem Caro
Obcy: Przebudzenie / Alien: Resurrection / Alien 4 (1997)
Amelia / Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain / Amelie from Montmartre (2001)
MATHIEU KASSOVITZ
Urodzony 3 sierpnia 1967 roku w Paryżu. Aktor, reżyser, scenarzysta, montażysta, producent. Jego ojciec, Peter Kassovitz jest znanym reżyserem, jego matka zaś - montażystką. Za rolę w filmie Un Héros tres discret zdobył Césara dla nadziei kina francuskiego. Zagrał w Mieście zaginionych dzieci i w Piątym elemencie. Jako reżyser Kassovitz porusza przede wszystkim tematy społeczne. Do jego najbardziej znanych osiągnięć reżyserskich należy Nienawiść, która przyniosła mu nagrodę za reżyserię na MFF w Cannes oraz Césara. Jego najnowszy film Purpurowe rzeki stał się dużym sukcesem frekwencyjnym we Francji. Ostatnio reżyseruje reklamy i teledyski.
FILMOGRAFIA:
Jako aktor
Au bout du bout du banc / Make Room for Tomorrow (1978; reż. Peter Kassovitz)
L' Année prochaine... si tout va bien / Next Year If All Goes Well (1981; reż. Jean-Loup Hubert)
La Vie de Berlioz (1983, serial TV; reż. Jacques Trébouta)
Fierrot le pou (1990; reż.Mathieu Kassovitz)
Touch and Die (1991; reż.Piernico Solinas)
Assassins (1992; reż. Mathieu Kassovitz)
Un été sans histoires / French Summer (1992; reż. Philippe Harel)
Métisse (1993; reż. Mathieu Kassovitz)
Regarde les hommes tomber / See How They Fall (1994; reż. Jacques Audiard)
3000 scénarios contre un virus / 3,000 Scenarios to Combat a Virus (1994; reż. Jean Achache, Richard Berry i in.)
Nienawiść / La Haine / Hate (1995; reż. Mathieu Kassovitz)
Les Fleurs de Maria Papadopylou (1995; reż. Dodine Herry)
Mon homme / My Man (1996; reż. Bertrand Blier)
Des nouvelles du bon Dieu / News from the Good Lord (1999; reż. Didier Le Pecheur)
Un héros tres discret / A Self-Made Hero (1996; reż. Jacques Audiard)
Assassins (1997; reż. Mathieu Kassovitz)
Piąty element / The Fifth Element / Le Cinquieme élément (1997; Luc Besson)
Le Plaisir (et ses petits tracas) / Pleasure (And Its Little Inconveniences) (1998; reż. Nicolas Boukhrief)
Jakub kłamca / Jakob le menteur
/ Jakob the Liar (1999; reż. Peter Kassovitz)
Birthday Girl (2001; reż. Jez Butterworth)
Amelia / Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain / Amelie from Montmartre (2001; reż. Jean-Pierre Jeunet)
Eyewitness (2001; reż. Costa Gavras)
Jako reżyser
Fierrot le pou (1990) - krótkometrażowy
Cauchemar blanc (1991) - krótkometrażowy
Assassins (1992) - krótkometrażowy
Métisse (1993)
Nienawiść / La Haine / Hate (1995)
Assassins (1997)
Purpurowe rzeki /
Les Rivieres pourpres / Crimson Rivers (2001)
BRUNO DELBONNEL
Operator. Ma na swoim koncie zdjęcia do reklam, filmów krótkometrażowych (m.in. autor zdjęć do Le Bunker de la derniere rafale i Pas de repos pour Billy Brakko Jeana-Pierre'a Jeuneta). Sam również podjął się reżyserii, kręcąc krótki metraż pt. Realite rare oraz dokument (tzw. "making of") z realizacji filmu Roselyne et les lions (Roselyne i lwy).
FILMOGRAFIA:
Tout le monde n'a pas eu la chance d'avoir des parents communistes / Not Everybody's Lucky Enough to Have Communist Parents (1993; reż. Jean-Jacques Zilbermann)
C'est jamais loin (1996; reż. Alain Centonze)
Marie, Nonna, la vierge et moi (2000; reż. Francis Renaud)
Amelia / Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain / Amelie from Montmartre (2001; reż. Jean-Pierre Jeunet)
The Cat's Meow (2001; reż. Peter Bogdanovich)
YANN TIERSEN
Kompozytor. Pierwszy swój album (jeszcze nie z muzyką filmową) wydał w 1995 roku. W jego muzyce prym wiodą: fortepian, skrzypce, akordeon. Pierwszym reżyserem, który wykorzystał jego kompozycje do filmu był Erick Zonca.
FILMOGRAFIA:
Wyśnione życie aniołów / La Vie revée des anges / The Dreamlife of Angels (1998; reż. Erick Zonca)
Le Cyclope de la mer (1999; reż. Philippe Jullien)
Trois huit / Night Shift (2001; reż. Philippe Le Guay)
Amelia / Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain / Amelie from Montmartre (2001; reż. Jean-Pierre Jeunet)
