(fragmenty) - za Zeit Online
Rozmawia: Parvin Sadgih
Zeit: Pokazujecie trzy generacje w "Almanya": leciwego gastarbeitera i jego żonę, którzy w latach 60tych przeprowadzili się z Anatolii do Niemiec, ich czwórkę dzieci i dwójkę wnucząt. Co różni te trzy niemiecko-tureckie generacje?
Nesrin Samdereli: - Podeszłyśmy do tematu dość klasycznie: nawet kiedy dziadek nie chce rezygnować ze standardu życia w Niemczech, czuje, że jest Turkiem. Niemiecki paszport, z którego tak dumna jest jego żona, nie zmienia jego poczucia przynależności. Ich dzieci są bardziej "niemieckie", ale znają turecką tradycję. Wszyscy żyją w konflikcie, pomiędzy dwoma kulturami i nigdy nie zastanawiali się nad tematem integracji. Veli, najstarszy syn, nie mówi płynnie po niemiecku podczas gdy najmłodszy jest sceptyczny wobec wszystkiego, co tureckie. Jedzenie jest dla niego za ostre, życie w Turcji zbyt chaotyczne. Jego żona - Niemka - jest bardziej śródziemnomorska od niego samego.
Zeit: Wnuczka i wnuk - sześcioletni Cenk i dwudziestodwuletnia Canan - wydają się być już bardziej "niemieccy".
Nesrin: - Oboje uważają Niemcy za swoją ojczyznę. Ale zadają sobie pytania: dlaczego jestem taki, jaki jestem? Jak widzą mnie inni? Chodzący do pierwszej klasy Cenk jest zagubiony: w szkole Niemcy grają przeciwko Turkom i żadna z drużyn nie wybiera go do swojego składu.
Yesmin: - Canan natomiast żyje pełnią życia, studiuje, mieszka razem ze swoim chłopakiem. Chociaż rodzina się kocha i panuje w niej atmosfera zrozumienia to nikt o tym nie wie. Kiedy zachodzi w ciążę, jest zrozpaczona, ponieważ nie wie, co powiedzieć rodzinie.
Zeit: Czy to, co dzieje się w filmie to też Wasza historia?
Nesrin: - Film nie opowiada naszej historii, ale oczywiście czerpałyśmy i z naszych przeżyć. Nasz dziadek też przeprowadził się ze wsi do miasta - do Istambułu - a potem do Niemiec. Canan jest w naszym filmie tą postacią, z którą najczęściej się identyfikujemy. Czuje się wolna, a mimo to respektuje zasady, panujące w rodzinie. Chociaż związek z mężczyzną, który nie jest Turkiem wciąż jest łamaniem zasad.
Zeit: Jak żyje się w takich sprzecznościach?
Yasemin: - Nasz ojciec jest na przykład bardzo liberalny. Ale zawsze stawiał sprawę jasno: to są nasze reguły, trzymajcie się nich. Żyjcie swoim życiem, ja nie wszystko chcę wiedzieć. Przykład z filmu: Leyla, matka Canan, po cichu popala. Ojciec nie może tego zobaczyć. To nie ma wielkiego znaczenia, jest przecież dorosła, ale wstydziłaby się, postępując oficjalnie wbrew regułom.
REŻYSER - Yasemin Samdereli
Yasemin Samdereli urodziła się w Dortmundzie. Jest córką tureckich imigrantów, pochodzących z prowincji Tunceli. Skończyła szkołę filmową w Monachium. W tym samym czasie współpracowała już z Bavaria Films. Doświadczenie reżyserskie zdobywała jako asystentka również w dużych produkcjach m.in. z Jackie'm Chanem. "Almanya" jest jej pierwszym filmem, wchodzącym na srebrne ekrany. Otrzymała za niego wraz ze swoją siostrą, współautorką scenariusza, m.in. Deutscher Filmpreis.
FILMOGRAFIA m.in.
2011 Almanya
2007 Ich Chef, du nix (film telewizyjny)
2004 Sextasy (short)
2003 Alles getürkt! (film telewizyjny)
1999 Kismet (short fabularny)
1996 Lachnummern (short)
1995 Lieber Gott (short)
1994 Schlüssellöcher (short)
