"Pijany anioł" był pierwszym filmem, w którym Akira Kurosawa powierzył rolę wybitnemu aktorowi Toshirô Mifune. Wystarczy obejrzeć to niezwykłe dzieło, aby przekonać się, dlaczego obaj artyści współpracowali ze sobą przez wiele lat. Choć główną postacią obrazu jest doktor Sanada (Takashi Shimura), to właśnie antypatyczny, impulsywny Matsunaga (Mifune) robi największe wrażenie. W pierwszej scenie młody gangster ranny w rękę wpada nocą do gabinetu lekarza, utrzymując, że zranił się o drzwi. Kiedy doktor wyciąga kulę i diagnozuje u Matsunagi zaawansowaną gruźlicę, ten zmienia wersję wydarzeń. Sanada ostrzega gangstera, że jeśli nie chce umrzeć, powinien zrezygnować z hulaszczego trybu życia. Film pokazuje skomplikowany związek pomiędzy pełnym altruizmu, choć opanowanym przez nałóg lekarzem, a jego należącym do Jakuzy pacjentem. Stanowi też ostrą krytykę powojennej kultury japońskiej.
Pierwsze ujęcie pokazuje w zbliżeniu brudną sadzawkę znajdującą się w samym sercu dzielnicy Tokio, w której rozgrywa się akcja filmu. Kurosawa wykorzystuje ten motyw do zobrazowania degradacji miejscowej społeczności. Doktor ostrzega mieszkańców przed piciem wody, ponieważ jest ona zakażona bakteriami tyfusu, ludzie nie przejmują się jednak jego słowami. Od samego początku zwraca uwagę fakt, iż Sanada głosi zasady, którym sam nie zawsze jest wierny. Nie bez powodu zamieszkał w slumsach. Zrobił to zarówno, aby pomagać biedocie, jak i przezwyciężyć swoje słabości. Jego postać nie jest jednak do końca negatywna. Kurosawa przeciwstawia jej innego, pompatycznego, zadufanego w sobie lekarza, który lubi opowiadać, jak głupio wyglądają przechodnie, kiedy mija ich jadąc limuzyną prowadzoną przez szofera. Według reżysera ignorowanie zwykłych ludzi jest życiem w kłamstwie. Być może dlatego zawsze poświęcał im tyle miejsca w swoich dziełach. Słabości Sanady czynią go bardziej przekonującym i sprawiają, że jego otoczenie nabiera realizmu.
Wydaje się, że Kurosawa próbował powiedzieć widzom, iż w tym środowisku nie sposób jest znaleźć osobę o kryształowej moralności, a każdy czyn (choć na pierwszy rzut oka dokonany wyłącznie ze szlachetnych pobudek) wiąże się z pójściem na kompromis. Bez względu na to, jak atrakcyjnie przedstawione są pijackie libacje i nocne tańce, zawsze doprowadzają one do poniżających ekscesów. Oszałamiająca scena taneczna w założonym przez Amerykanów Centrum Socjalnym, nie zmienia faktu, że miejsce to jest siedliskiem wszelkiego występku. Nawet najładniejsza dziewczyna może cierpieć na chorobę weneryczną, a najpiękniejsze chwile zmieniają się w koszmar.
Najbardziej przygnębiającym momentem "Pijanego anioła" jest powrót Matsunagi do dzielnicy po trzyletnim pobycie w więzieniu. W tym czasie świat, który znał, uległ całkowitej zmianie. Gangster szybko przystosowuje się do nowych warunków i zaczyna przygotowania do odzyskania poprzedniej pozycji. Przekonuje się, że feudalne pojęcie honoru, którym się kierował, nie ma zastosowania w nowym, kapitalistycznym porządku świata. Rządza przetrwania w powojennej rzeczywistości, gdzie brakuje wszystkiego, wyzwala w ludziach pokłady agresji. Nic dziwnego, że większość mieszkańców pragnie za wszelką cenę wyrwać się z miasta.
W scenie spotkania Matsunagi z jego największym rywalem, Kurosawa nie stanął po żadnej ze stron. Obydwaj gangsterzy są żałośni, a ich próby przejęcia władzy doprowadzą jedynie do tego, że zwycięzca będzie nękał garstkę biednych ludzi, żyjących w okolicy. Reżyser włożył w usta głównego bohatera słowa stanowiące swoiste podsumowanie jego zachowania.
Pierwsze z tych stwierdzeń brzmi: „Bestia zawsze pozostanie bestią. Ludzie się nie zmieniają”, a drugie: „Do życia trzeba podchodzić racjonalnie”. Ta filozofia jasno wskazuje, że Kurosawa daleki był od sentymentalizmu, bez względu na to jak bardzo się starał, by jego filmy miały szczęśliwe zakończenie. Aby pokazać choć cień optymizmu, musiał potępić większą część społeczeństwa, co uczynił także w "Pijanym aniele".
OBSADA
Takashi Shimura jako doktor Sanada
Toshirô Mifune jako Matsunaga
Reisaburo Yamamoto jako Okada
Michiyo Kogure jako Danae
Chieko Nakakita jako pielęgniarka Miyo
