FRANÇOIS OZON
Urodzony 15.11.1967 r. w Paryżu. Reżyser, scenarzysta. W 1990 roku został absolwentem reżyserii znanej francuskiej szkoły filmowej FEMIS. Zanim zadebiutował filmem fabularnym, nakręcił wiele utworów na taśmie Super-8, 16 mm i 35 mm. Każdy z jego krótkich filmów brał udział w konkursach międzynarodowych festiwali, jak Locarno, San Sebastian i Rotterdam. Wiele też z jego obrazów zdobyło liczne nagrody na prestiżowych festiwalach filmowych – MFF Locarno 1996 Léopard de Demain (Leopard jutra) za Une robe d'été, nagroda na festiwalu w Avignon za Scenes de lit z 1997. Sitcom, jego pierwszy długometrażowy film, brał udział w La Semaine Internationale de la Critique (Międzynarodowy Tydzień Krytyki) na MFF Cannes w 1998 r., a na festiwalu w Berlinie w 1999 film Gouttes d'eau sur pierres brûlantes otrzymał nagrodę Teddy. Jeden z najbardziej prowokujących francuskich reżyserów. W swoich filmach bada mroczne stany ludzkiej osobowości. Porusza w nich trudne problemy tożsamości seksualnej, jego filmy naznaczone są specyficznym poczuciem humoru i jednocześnie wyjątkową wrażliwością. Często porównuje się jego twórczość do filmów Hitchcocka. Jeden z najbardziej obiecujących francuskich reżyserów ostatnich lat.
FILMOGRAFIA
Photo de famille (1988) – krótkometrażowy
Les Doigts dans le ventre (1988) – krótkometrażowy
Une goutte de sang (1991) – krótkometrażowy
Le Trou madame (1991) – dokumentalny
Peau contre peau (1991) – krótkometrażowy
Deux plus un (1991) – krótkometrażowy
Thomas reconstitué (1992) – krótkometrażowy
Victor (1993) – krótkometrażowy
Une rose entre nous (1994) – krótkometrażowy
Action vérité / Truth or Dare (1994) – krótkometrażowy
La Petite mort (1995) – krótkometrażowy
Jospin s'éclaire (1995) – dokumentalny
Une robe d'été / A Summer Dress (1996) – krótkometrażowy
Regarde la mer / See the Sea (1997) – krótkometrażowy
Scenes de lit (1997) – krótkometrażowy
Sitcom (1998)
X 2000 (1998) – krótkometrażowy
Les Amants criminels / Criminal Lovers (1999)
Gouttes d'eau sur pierres brulantes / Water Drops On Burning Rocks (1999)
Sous le sable / Under the Sand (2000)
8 kobiet / 8 femmes (2002)
JEANNE LAPOIRIE
Operator. Początkowo pracowała jako asystentka takich reżyserów, jak Thierry Arbogast, Jan Kounen i André Téchiné. Później, już jako operator, robiła zdjęcia do filmów André Téchiné Dzikie trzciny, Złodzieje i Françoisa Ozona pracowała też przy Gouttes d'eau sur pierres brûlantes i Sous le sable. Pracuje także dla telewizji.
FILMOGRAFIA
Argie (1983; reż. Jorge Blanco)
Dzikie trzciny / Les Roseaux sauvages (1994; reż. André Téchiné)
La Vie a rebours (1994; reż. Gaël Morel)
Les Mots de l'amour (1994; reż. Vincent Ravalec)
Never Twice (1995; reż. Vincent Ravalec)
Apres la pluie (1995; reż. Jacques Dubuisson)
A toute vitesse (1996; reż. Gaël Morel)
Złodzieje / Les Voleurs (1996; reż. André Téchiné)
Mondokino, le dur métier de policier (1996; reż. Vincent Ravalec)
Que sont-ils devenus? (1997; reż. André Téchiné)
Alissa (1998; reż. Didier Goldschmidt)
Emporte-moi (1999; reż. Léa Pool)
Petit Ben (1999; reż. Ismaël Ferroukhi)
Gouttes d'eau sur pierres brûlantes / Water Drops On Burning Rocks (1999; reż. François Ozon)
Derriere la porte (1999; reż. Marion Laine)
Les Autres filles / Other Girls (2000; reż. Caroline Vignal)
Sous le sable / Under the Sand (2000; reż. François Ozon)
La Confusion des genres / Confusion of Genders (2000; reż. Ilan Duran Cohen)
Imago (2000; reż. Marie Vermillard)
Avec tout mon amour (2001; reż. Amalia Escriva)
8 kobiet / 8 femmes (2002; reż. François Ozon)
La Merveilleuse odyssée de l'idiot Toboggan (2002; reż. Vincent Ravalec)
CATHERINE DENEUVE
Właściwie Catherine Dorléac. Urodzona 22 października 1943 roku w Paryżu. Jedna z najwybitniejszych i najsławniejszych aktorek francuskich, zaliczana do grona najważniejszych aktorów kina światowego (m. in. w rankingu magazynu „Empire” znalazła się w gronie 100 największych gwiazd filmowych wszech czasów). Zadebiutowała jako 14-latka w filmie Les Collégiennes, jednak sławę przyniósł jej film Jacquesa Demy Parasolki z Cherburga, w którym wystąpiła wraz z siostrą - Françoise Dorléac. Udział we Wstręcie Romana Polańskiego oraz dwóch filmach Luisa Buñuela – Piękność dnia i Tristana – przyniosły jej uznanie krytyki i publiczności oraz status gwiazdy, który udaje jej się utrzymywać do dzisiaj. Współpracowała z najwybitniejszymi twórcami filmowymi: oprócz wyżej wymienionych także z Jean-Pierrem Melvillem, Marco Ferrerim, Françoisem Truffautem, Claudem Lelouchem, André Téchiné, Raoulem Ruizem, Manoelem de Oliveirą, a ostatnio także z Larsem von Trierem. Zagrała dotychczas w ponad 100 filmach, w większości przypadków role główne. Laureatka wielu nagród filmowych, w tym Cezara 1980 dla najlepszej aktorki oraz nominowana do Oscara za rolę w Indochinach. Uznawana jest za wzór klasycznej urody.
FILMOGRAFIA
Les Collégiennes (1957; reż. André Hunebelle)
Les Portes claquent (1960; reż. Michel Fermaud, Jacques Poitrenaud)
L'Homme a femmes / Ladies Man (1960; reż. Jacques-Gérard Cornu)
Les Petits chats (1960; reż. Jacques R. Villa)
Dossier 1413 (1961; reż. Michel Boisrond)
Et satan conduit le bal (1962; reż. Grisha Dabat)
La vice et la vertu (1962; reż. Roger Vadim)
Les Parisiennes (1962; reż. Marc Allégret, Claude Barma, Michel Boisrond, Jacques Poitrenaud)
Vacances portugaises / Portuguese Vacation (1963; reż. Pierre Kast)
Parasolki z Cherburga / Les Parapluies de Cherbourg (1964; reż. Jacques Demy)
La Chasse a l'homme (1964; reż. Edouard Molinaro)
La Costanza della ragione (1964; reż. Pasquale Festa Campanile)
Najpiękniejsze oszustwa świata / Les Plus belles escroqueries du monde (1964; reż. Claude Chabrol, Jean-Luc Godard, Hiromichi Horikawa, Roman Polański)
Wstręt / Repulsion (1965; reż. Roman Polański)
Un monsieur de compagnie (1965; reż. Philippe de Broca)
La vie de château (1965; reż. Jean-Paul Rappeneau)
Le Chant du monde / Song of the World (1965; reż. Marcel Camus)
Das Liebeskarussell (1965; reż. Rolf Thiele, Alfred Weidenmann, Axel von Ambesser)
Les Créatures (1966; reż. Agnes Varda)
Piękność dnia / Belle de jour (1967; reż. Luis Buñuel)
Les Demoiselles de Rochefort (1967; reż. Jacques Demy)
La Chamade (1968; reż. Alain Cavalier)
Manon 70 (1968; reż. Jean Aurel)
Mayerling (1968; reż. Terence Young)
Benjamin (1968; reż. Michel Deville)
La Sirene du Mississippi (1969; reż. François Truffaut)
Tout peut arriver (1969; reż. Philippe Labro)
The April Fools (1969; reż. Stuart Rosenberg)
Henri Langlois (1970; reż. Roberto Guerra, Elia Hershon)
Peau d'âne (1970; reż. Jacques Demy)
Tristana (1970; reż. Luis Buñuel)
Ça n'arrive qu'aux autres (1971; reż. Nadine Trintignant)
Un flic (1972; reż. Jean-Pierre Melville)
Liza (1972; reż. Marco Ferreri)
Le Dernier cri des Halles (1973; reż. Monique Aubert)
L'événement le plus important depuis que l'homme a marché sur la lune (1973; reż. Jacques Demy)
Fatti di gente per bene (1974; reż. Mauro Bolognini)
Zig zig (1974; reż. Laszló Szábó)
Kobieta w czerwonych butach / La Femme aux bottes rouges (1974; reż. Juan Luis Buñuel)
Touche pas a la femme blanche (1974; reż. Marco Ferreri)
Samotnik / Le Sauvage (1975; reż. Jean-Paul Rappeneau)
Krzątanina / Hustle (1975; reż. Robert Aldrich)
L'agression (1975; reż. Gérard Pires)
Gdyby to można powtórzyć / Si c'était a refaire (1976; reż. Claude Lelouch)
Casotto / Beach House (1977; reż. Sergio Citti)
March or Die (1977; reż. Dick Richards)
Anima persa (1977; reż. Dino Risi)
Ils sont grands, ces petits (1978; reż. Joël Santoni)
Écoute voir... (1978; reż. Hugo Santiago)
L'argent des autres (1978; reż. Christian de Chalonge)
Courage fuyons (1979; reż. Yves Robert)
A nous deux (1979; reż. Claude Berri, Claude Lelouch)
Ostatnie metro / Le Dernier métro (1980; reż. François Truffaut)
Je vous aime (1980; reż. Claude Berri)
Reporters (1981; reż. Raymond Depardon)
Hôtel des Amériques (1981; reż. André Téchiné)
Le Choix des armes (1981; reż. Alain Corneau)
Le Choc (1982; reż. Robin Davis)
Zagadka nieśmiertelności / The Hunger (1983; reż. Tony Scott)
L'Africain (1983; reż. Philippe de Broca)
Le Bon plaisir (1984; reż. Francis Girod)
Paroles et musique (1984; reż. Elie Chouraqui)
Fort Saganne (1984; reż. Alain Corneau)
Speriamo che sia femmina (1985; reż. Mario Monicelli)
Vivement Truffaut (1985; reż. Claude de Givray)
Zapis zbrodni / Le Lieu du crime (1986; reż. André Téchiné)
Agent trouble (1987; reż. Jean-Pierre Mocky)
Drôle d'endroit pour une rencontre (1988; reż. François Dupeyron)
Fréquence meurtre (1988; reż. Élisabeth Rappeneau)
Frames from the Edge (1989; reż. Adrian Maben)
Contre l'oubli (1991; reż. Chantal Akerman, René Allio, Jane Birkin, Jean-Michel Carré, Henri Cartier-Bresson, Dominique Dante, Michel Deville, Francis Girod, Jean-Luc Godard, Romain Goupil, Patrice Leconte, Philippe Muyl, Alain Resnais, Nadine Trintignant i inni)
La Reine blanche (1991; reż. Jean-Loup Hubert)
Indochiny / Indochine (1992; reż. Régis Wargnier)
Moja ulubiona pora roku / Ma saison préférée (1993; reż. André Téchiné)
The 65th Annual Academy Awards (1993; reż. Jeff Margolis)
Les Demoiselles ont eu 25 ans (1993; reż. Agnes Varda)
La Partie d'échecs (1994; reż. Yves Hanchar)
L' Univers de Jacques Demy (1995; reż. Agnes Varda)
O Convento (1995; reż. Manoel de Oliveira)
Les Cent et une nuits (1995; reż. Agnes Varda)
Złodzieje / Les Voleurs (1996; reż. André Téchiné)
Court toujours: L'inconnu (1996; reż. Ismaël Ferroukhi)
Sans titre (1997; reż. Leos Carax)
Généalogies d'un crime (1997; reż. Raoul Ruiz)
Plac Vendôme / Place Vendôme (1998; reż. Nicole Garcia)
Powiew nocy / Le Vent de la nuit (1999; reż. Philippe Garrel)
Belle maman (1999; reż. Gabriel Aghion)
Pola X (1999; reż. Leos Carax)
Le Temps retrouvé / Time Regained (1999; reż. Raoul Ruiz)
Est – Ouest / East-West (1999; reż. Régis Wargnier)
Tańcząc w ciemnościach / Dancer in the Dark (2000; reż. Lars von Trier)
Von Trier's 100 ojne (2000; reż. Katia Forbert)
Clouds: Letters to My Son (2001; reż. Marion Hänsel)
Absolument fabuleux (2001; reż. Gabriel Aghion)
The Musketeer (2001; reż. Peter Hyams)
Le Petit poucet (2001; reż. Olivier Dahan)
Je rentre a la maison (2001; reż. Manoel de Oliveira)
8 kobiet / 8 femmes (2002; reż. François Ozon)
Au plus pres du paradis (2002; reż. Tonie Marshall)
Les Liaisons dangereuses (2002; reż. Josée Dayan)
ISABELLE HUPPERT
Urodziła się w 1955 roku w Paryżu. Uhonorowana wieloma nagrodami na międzynarodowych festiwalach. W kinie zadebiutował w 1971 roku i od razu stała się jedną z najbardziej znanych aktorek jej pokolenia. Grała u Claude Goretta i Jean-Luca Godarda i Claude’a Chabrola. Jej amerykański debiut to Wrota niebios. Rola w Pianistce Michaela Hanekena przyniosła jej nagrodę na MFF w Cannes 2001 dla najlepszej aktorki i Europejską Nagrodę Filmową 2001.
FILMOGRAFIA
Le Prussien (1971; reż. Jean L'Hôte)
César et Rosalie (1972; reż. Claude Sautet)
Figaro-ci, Figaro-la (1972; reż. Hervé Bromberger)
Faustine et le bel été (1972; reż. Nina Companéez)
Glissements progressifs du plaisir / Successive Slidings of Pleasure (1973; reż. Alain Robbe-Grillet)
Vogue la galere (1973; reż. Raymond Rouleau)
Le Maître de pension (1973; reż. Marcel Moussy)
Histoire vraie (1973; reż. Claude Santelli)
Z przymrużeniem oka / Sérieux comme le plaisir / Serious as Pleasure (1974; reż. Robert Benayoun)
Les Valseuses (1974; reż. Bertrand Blier)
L'ampélopede (1974; reż. Rachel Weinberg)
Die Große Ekstase / The Big Delirium (1975; reż. Dennis Berry)
Le Juge et l'assassin (1975; reż. Bertrand Tavernier)
Aloise (1975; reż. Liliane de Kermadec)
Rosebud (1975; reż. Otto Preminger)
Dupont-Lajoie (1975; reż. Yves Boisset)
Docteur Françoise Gailland (1975; reż. Jean-Louis Bertucelli)
Les Indiens sont encore loin (1976; reż. Patricia Moraz)
Le Petit Marcel / Little Marcel (1976; reż. Jacques Fansten)
Je suis Pierre Riviere /I Am Pierre Riviere (1976; reż. Christine Lipinska)
On ne badine pas avec l'amour (1977; reż. Caroline Huppert)
La Dentelliere (1977; reż. Claude Goretta)
Des enfants gâtés (1977; reż. Bertrand Tavernier)
Monsieur Saint-Saëns (1978; reż. Claude Chabrol)
Violette Noziere (1978; reż. Claude Chabrol)
Scénario de “Sauve qui peut la vie” (1979; reż. Jean-Luc Godard)
Retour a la bien-aimée (1979; reż. Jean-François Adam)
Siostry Brontë / Les Soeurs Brontë (1979; reż. André Téchiné)
Sauve qui peut (la vie) (1979; reż. Jean-Luc Godard)
Sukcesja / Örökség / The Heiresses (1980; reż. Márta Mészáros)
Wrota niebios / Heaven's Gate (1980; reż. Michael Cimino)
Loulou (1980; reż. Maurice Pialat)
Eaux profondes (1981; reż. Michel Deville)
Les Ailes de la colombe (1981; reż. Benoît Jacquot)
La Dame aux camélias / Lady of the Camelias (1981; reż. Mauro Bolognini)
Coup de torchon (1981; reż. Bertrand Tavernier)
La Truite (1982; reż. Joseph Losey)
Pasja / Passion (1982; reż. Jean-Luc Godard)
Sac de noeuds (1985; reż. Josiane Balasko)
Signé Charlotte (1985; reż. Caroline Huppert)
La Garce (1984; reż. Christine Pascal)
La Femme de mon pote (1983; reż. Bertrand Blier)
Historia Pery / Storia di Piera (1983; reż. Marco Ferreri)
Coup de foudre (1983; reż. Diane Kurys)
Cactus (1986; reż. Paul Cox)
Milan noir (1987; reż. Ronald Chammah)
The Bedroom Window (1987; reż. Curtis Hanson)
Biesy / Les Possédés (1988; reż. Andrzej Wajda)
Une affaire de femmes (1988; reż. Claude Chabrol)
La Vengeance d'une femme (1989; reż. Jacques Doillon)
Contre l'oubli (1991; reż. Chantal Akerman, René Allio, Jane Birkin, Jean-Michel Carré, Henri Cartier-Bresson, Dominique Dante, Michel Deville, Francis Girod, Jean-Luc Godard, Romain Goupil, Patrice Leconte, Philippe Muyl, Alain Resnais, Nadine Trintignant i inni)
Madame Bovary (1991; reż. Claude Chabrol)
Malina (1991; reż. Werner Schroeter)
Apres l'amour (1992; reż. Diane Kurys)
Amateur (1994; reż. Hal Hartley)
Seobe (1994, serial TV; reż. Aleksandar Petrovic)
Navodneniye (1994; reż. Igor Minayev)
La Séparation (1994; reż. Christian Vincent)
La Cérémonie (1995; reż. Claude Chabrol)
Le Affinita elettive (1996; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Poussieres d'amour (1996; reż. Werner Schroeter)
Gulliver's Travels (1996; reż. Charles Sturridge)
Francuska ruletka / Rien ne va plus (1997; reż. Claude Chabrol)
Les Palmes de M. Schutz (1997; reż. Claude Pinoteau)
L'école de la chair (1998; reż. Benoît Jacquot)
La vie moderne / Modern Life (1999; reż. Laurence Ferreira Barbosa)
Pas de scandale (1999; reż. Benoît Jacquot)
La Fausse suivante / False Servant (2000; reż. Benoît Jacquot)
Clara (2000; reż. Helma Sanders-Brahms)
Gorzka czekolada / Merci pour le chocolat (2000; reż. Claude Chabrol)
Comédie de l'innocence (2000; reż. Raoul Ruiz)
Les Destinées sentimentales (2000; reż. Olivier Assayas)
Saint-Cyr / The King's Daughters (2000; reż. Patricia Mazuy)
Pianistka / La Pianiste (2001; reż. Michael Haneke)
8 kobiet / 8 femmes (2002; reż. François Ozon)
Deux / Two (2002; reż. Werner Schroeter)
La vie promise (2002; reż. Olivier Dahan)
EMMANUELLE BÉART
Urodzona w 1965 roku we Francji. Obdarzona niezwykłą urodą, już jako dziecko zaczęła pojawiać się na ekranie. Rozgłos przyniósł jej film Manon des sources, za rolę w którym otrzymała Cezara. Zajmuje się także działalnością społeczną i polityczną. Jest zaangażowana w sprawy UNICEFu.
FILMOGRAFIA
La Course du lievre a travers les champs (1972; reż. René Clément)
Demain les mômes / Tomorrow's Children (1975; reż. Jean Pourtalé)
Premiers désirs (1983; reż. David Hamilton)
Zacharius (1983; reż. Claude Grimberg)
Et demain viendra le jour (1984; reż. Jean-Louis Lorenzi)
Raison perdue (1984; reż. Michel Favart)
Un amour interdit (1984; reż. Jean-Pierre Dougnac)
L'amour en douce (1985; reż. Edouard Molinaro)
Manon des sources (1986; reż. Claude Berri)
Date with an Angel (1987; reż. Tom McLoughlin)
A gauche en sortant de l'ascenseur (1988; reż. Edouard Molinaro)
Les Enfants du désordre (1989; reż. Yannick Bellon)
Marie-Antoinette, reine d'un seul amour (1989; reż. Caroline Huppert)
J'embrasse pas (1991; reż. André Téchiné)
Piękna złośnica / La Belle noiseuse (1991; reż. Jacques Rivette)
Il Viaggio di Capitan Fracassa (1991; reż. Ettore Scola)
Le Bateau de Lu (1991; reż. Christine Citti)
Contre l'oubli (1991; reż. Chantal Akerman, René Allio, Jane Birkin, Jean-Michel Carré, Henri Cartier-Bresson, Dominique Dante, Michel Deville, Francis Girod, Jean-Luc Godard, Romain Goupil, Patrice Leconte, Philippe Muyl, Alain Resnais, Nadine Trintignant i inni)
Un coeur en hiver (1992; reż. Claude Sautet)
Rupture(s) (1993; reż. Christine Citti)
L'enfer (1994; reż. Claude Chabrol)
Nelly i pan Arnaud / Nelly & Monsieur Arnaud (1995; reż. Claude Sautet)
Une femme française (1995; reż. Régis Wargnier)
Le Dernier chaperon rouge (1996; reż. Jan Kounen)
Mission: Impossible (1996; reż. Brian De Palma)
Voleur de vie (1998; reż. Yves Angelo)
Don Juan (1998; reż. Jacques Weber)
Elephant Juice (1999; reż. Sam Miller)
Le Temps retrouvé (1999; reż. Raoul Ruiz)
La Buche (1999; reż. Daniele Thompson)
La Répétition / Replay (2000; reż. Catherine Corsini)
Les Destinées sentimentales (2000; reż. Olivier Assayas)
Voyance et manigance / Fortune Tellers and Misfortune (2001; reż. Eric Fourniols)
8 kobiet / 8 femmes (2002; reż. François Ozon)
Searching for Debra Winger (2002; reż Rosanna Arquette)
Un jour dans la vie du cinéma français (2002; reż. Jean-Thomas Ceccaldi, Christophe d'Yvoire)
FANNY ARDANT
Urodzona w 1949 roku we Francji. Córka Françoisa Truffaut. Uważana za francuski odpowiednik Katharine Hepburn. Popularność zdobyła grając u boku Gerarda Depardieu w filmie Kobieta z sąsiedztwa. Występuje także w teatrze.
FILMOGRAFIA
Marie-poupée / Marie, the Doll (1976; reż. Joël Séria)
Le Mutant (1978, serial TV; reż. Bernard Toublanc-Michel)
Les Chiens (1978; reż. Alain Jessua)
Les Dames de la côte (1979, serial TV; reż. Nina Companéez)
Mémoires de deux jeunes mariées (1980; reż. Marcel Cravenne)
Kobieta z sąsiedztwa / La Femme d'a côté (1981; reż. François Truffaut)
Les Bons bourgeois (1981; reż. Pierre Desfons)
Le Chef de famille (1981, serial TV; reż. Nina Companéez)
La Chute de la maison Usher (1981; reż. Alexandre Astruc)
Jedni i drudzy / Les Uns et les autres (1981; reż. Claude Lelouch)
Desiderio / Desire (1983; reż. Anna Maria Tato)
Les Uns et les autres (1983, serial TV; reż. Claude Lelouch)
Nareszcie niedziela / Vivement dimanche! (1983; reż. François Truffaut)
Życie jest powieścią / La vie est un roman (1983; reż. Alain Resnais)
Benvenuta (1983; reż. Jean-Claude Batz, André Delvaux)
L'amour a mort (1984; reż. Alain Resnais)
Mademoiselle Julie (1984; reż. Yves-André Hubert)
Miłość Swanna / Un amour de Swann (1984; reż. Volker Schlöndorff)
Vivement Truffaut (1985; reż. Claude de Givray)
Les Enragés (1985; reż. Pierre-William Glenn)
L'été prochain (1985; reż. Nadine Trintignant)
Mélo (1986; reż. Alain Resnais)
Le Paltoquet (1986; reż. Michel Deville)
Conseil de famille (1986; reż. Costa-Gavras)
La Famiglia (1987; reż. Ettore Scola)
Médecins des hommes (1988, serial TV; reż. Yves Boisset, Alain Corneau, Laurent Heynemann, Jacques Perrin)
L'altro enigma (1988; reż. Vittorio Gassman, Carlo Tuzii)
Paura e amore (1988; reż. Margarethe von Trotta)
Australia (1989; reż. Jean-Jacques Andrien)
Pleure pas my love (1989; reż. Tony Gatlif)
La Grande cabriole (1989, serial TV; reż. Nina Companéez)
Aventure de Catherine C. (1990; reż. Pierre Beuchot)
Afraid of the Dark (1991; reż. Mark Peploe)
Rien que des mensonges (1991; reż. Paule Muret)
François Truffaut: Portraits volés (1993; reż. Michel Pascal, Serge Toubiana)
La Femme du déserteur (1993; reż. Michal Bat-Adam)
Amok (1993; reż. Joël Farges)
Le Colonel Chabert (1994; reż. Yves Angelo)
Po tamtej stronie chmur / Al di la delle nuvole (1995; reż. Michelangelo Antonioni, Wim Wenders)
Les Cent et une nuits (1995; reż. Agnes Varda)
Faire un film pour moi c'est vivre (1995; reż. Enrica Antonioni)
Sabrina (1995; reż. Sydney Pollack)
Pédale douce (1996; reż. Gabriel Aghion)
Ridicule (1996; reż. Patrice Leconte)
Désiré (1996; reż. Bernard Murat)
La Cena (1998; reż. Ettore Scola)
Elizabeth (1998; reż. Shekhar Kapur)
Balzac (1999; reż. Josée Dayan)
Augustin, roi du Kung-fu (1999; reż. Anne Fontaine)
Le Fils du Français / The Son of Francais (1999; reż. Gérard Lauzier)
La Débandade / Hard Off (1999; reż. Claude Berri)
Le Libertin (2000; reż. Gabriel Aghion)
Change-moi ma vie (2001; reż. Liria Bégéja)
Sin noticias de Dios (2001; reż. Agustín Díaz Yanes)
8 kobiet / 8 femmes (2002; reż. François Ozon)
Callas Forever (2002; reż. Franco Zeffirelli)
VIRGINIE LEDOYEN
Urodzona w 1976 roku we Francji. W wieku 2 lat zadebiutowała w reklamie. Przedstawicielka najmłodszego pokolenia francuskich aktorek. Międzynarodową popularność przyniósł jej film Niebiańska plaża Danny’ego Boyla z Lenardo DiCaprio.
FILMOGRAFIA
Les Exploits d'un jeune Don Juan (1987; reż. Gianfranco Mingozzi)
La Vie en panne (1988, serial TV; reż. Agnes Delarive)
Lo más natural / The Most Natural Thing (1990; reż. Josefina Molina)
Mima (1991; reż. Philomene Esposito)
Le Voleur d'enfants (1991; reż. Christian de Chalonge)
La Regle de l'homme (1993; reż. Jean-Daniel Verhaeghe)
Les Marmottes (1993; reż. Elie Chouraqui)
La Vie de Marianne (1994, serial TV; reż. Benoît Jacquot)
L'eau froide (1994; reż. Olivier Assayas)
Sur la route (1995; reż. Antoine Santana)
Kamienny wyrok / La Cérémonie (1995; reż. Claude Chabrol)
La Fille seule (1995; reż. Benoît Jacquot)
Mahjong (1996; reż. Jean-François Richet)
Les Sensuels (1995; reż. Michel Marx)
Marianne (1997; reż. Benoît Jacquot)
Héroines (1997; reż. Gérard Krawczyk)
Ma 6-T va crack-er (1997; reż. Jean-François Richet)
En plein coeur (1998; reż. Pierre Jolivet)
Fin aout, début septembre (1998; reż. Olivier Assayas)
A Soldier's Daughter Never Cries (1998; reż. James Ivory)
Jeanne et le garçon formidable (1998; reż. Jacques Martineau, Olivier Ducastel)
Niebiańska plaża / The Beach (2000; reż. Danny Boyle)
Les Misérables (2000, serial TV; reż. Josée Dayan)
De l'amour / All About Love (2001; reż. Jean-François Richet)
8 kobiet / 8 femmes (2002; reż. François Ozon)
Un jour dans la vie du cinéma français (2002; reż. Jean-Thomas Ceccaldi, Christophe d'Yvoire)
LUDIVINE SAGNIER
Urodzona w 1979 roku we Francji. Uważana za najbardziej obiecującą młodą aktorkę francuskiego kina. Na dużym ekranie zadebiutowała w 1989 roku w filmie Alaina Resnaisa Chcę do domu.
FILMOGRAFIA
Chcę do domu / I Want to Go Home (1989; reż. Alain Resnais)
Les Maris, les femmes, les amants (1989; reż. Pascal Thomas)
Cyrano de Bergerac (1990; reż. Jean-Paul Rappeneau)
La Famille Fontaine (1992, serial TV; reż. Christiane Lehérissey, Michel Picard)
Le Secret d'Iris (1996; reż. Élisabeth Rappeneau)
Meurtres sans risque (1998; reż. Christiane Spiero)
Passion interdite (1998; reż. Thierry Binisti)
A nous deux la vie (1998; reż. Alain Nahum)
Le Ciel, les oiseaux et... ta mere! (1999; reż. Djamel Bensalah)
Vacances au purgatoire (1999; reż. Marc Simenon)
Les Enfants du siecle (1999; reż. Diane Kurys)
Rembrandt (1999; reż. Charles Matton)
Gouttes d'eau sur pierres brulantes / Water Drops On Burning Rocks (1999; reż. François Ozon)
Acide animé (1999; reż. Guillaume Bréaud)
La Banquise (2000; reż. Pierre Lary)
Bon plan / Great Idea (2000; reż. Jérôme Lévy)
Ma femme est une actrice (2001; reż. Yvan Attal)
Un jeu d'enfants / Children's Play (2001; reż. Laurent Tuel)
8 kobiet / 8 femmes (2002; reż. François Ozon)
Marie Marmaille (2002; reż. Jean-Louis Bertucelli)
Les Freres Hélias (2002; reż. Freddy Busso)
Un jour dans la vie du cinéma français (2002; reż. Jean-Thomas Ceccaldi, Christophe d'Yvoire)
Petites coupures (2002; reż. Pascal Bonitzer)
