Film pokazuje przepaść pokoleniową we współczesnym Iranie poprzez opowiedzenie przeplatających się historii córki, matki i babki - reprezentujących trzy pokolenia irańskich kobiet, które pogubiły się w swych światach, będących odbiciem przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Chociaż każda z nich jest z innego pokolenia, w każdej z nich odbywa się wewnętrzna walka. Każda zakorzeniona jest jednocześnie i w przeszłości, i w teraźniejszości. Każda z nich zmuszona jest do kultywowania w sobie tradycji, od której uciec nie można, mimo że świat wokół się zmienia.
Film w poruszający sposób pokazuje niepokój starszego pokolenia żyjącego przeszłością i niepotrafiącego odnaleźć się we współczesnych realiach Iranu. Babka wydaje się być całkowicie oddalona i zanurzona w przeszłości. Dywan, który ocaliła jej córka wywołuje w niej wiele wspomnień, sprawiając, że ta starsza kobieta mająca kłopoty z pamięcią, odbywa podróż śladami przeszłości.
Matka reprezentuje pokolenie najbardziej "zawieszone". Minou próbując kontynuować dziedzictwo kulturalne, jednocześnie nie radzi sobie w realnym świecie. Należy do pokolenia Rewolucji Islamskiej. Mimo, że stała się niezależną, wielkomiejską, wytworną kobietą, jednocześnie ograniczona jest przez rodzinę i obowiązki. Pogubiła się w swym życiu i wciąż nie potrafi znaleźć porozumienia ani z matką, ani z córką. Kiedy szukając córki trafia na koncert jej przyjaciół - undergroundowego zespołu irańskiego, zdaje sobie sprawę, jak wielka luka dzieli ją od tego pokolenia.
Córka należy już do nowych czasów. Ucieka z domu pełnego tradycji, by znaleźć własną drogę życiową i ambitnie zrobić coś nowego. Nieoczekiwanie jednak, jej podróż prowadzi ją do tradycji, z którą tak bardzo chciała zerwać.
