Zaginiony horyzont

„Zaginiony horyzont” to zrealizowany z ogromnym rozmachem klasyczny film Franka Capry, zaliczany do arcydzieł amerykańskiego kina. Jego akcja rozgrywa się egzotycznym raju zwanym Shangri-La, gdzie czas stoi w miejscu. Gdy „Zaginiony horyzont” (oparty na bestsellerowej powieści Jamesa Hiltona) wszedł na ekrany kin w roku 1937, trwał 132 minuty. Gdy film wznowiono w czasach II wojny światowej, skrócono go o 24 minuty, by stonować jego pacyfistyczne przesłanie. Archiwista Robert Gitt poświęcił ponad ćwierć wieku, by zrekonstruować pierwotną wersję filmu i uzupełnił go o brakujące sceny, których szukał w filmotekach na całym świecie. Dekoracja przedstawiająca Shangri-La uchodzi za największą, jaką kiedykolwiek zbudowano w Hollywood i przyniosła swemu twórcy, Stephenowi Goossonowi Oscara w 1937 roku za scenografię („Zaginiony horyzont” zdobył w sumie dwa Oscary - za scenografię i montaż). Co więcej: film zrealizowano za zawrotną jak na owe czasy sumę (równą 30-40 milionom dzisiejszych dolarów), która stanowiła łączny budżet niemal 4 filmów studia Columbia. „Zaginiony horyzont” to wyjątkowy film w dorobku Franka Capry, reżysera znanego głównie z pełnych optymizmu komedii, który do dziś nie przestaje fascynować widzów na całym świecie.