Film jest kontynuacją losów Jana Piszczyka, bohatera "Zezowatego szczęścia". Akcja rozgrywa się w okresie przemian społecznych zachodzących po śmierci Stalina. Na tle tych wydarzeń historycznych pokazano postać niedoścignionego pechowca - Piszczyka, który po wyjściu z więzienia nie potrafi odnaleźć się w zastanej rzeczywistości. Jest typowym przykładem antybohatera, tchórzliwy i pozbawiony własnych przekonań, stara się sprawiać jak najlepsze wrażenie, odnosi jedank jak najgorsze skutki. Film jest gorzką satyrą na społeczeństwo systemu totalitarnego.
Nagrody:
1988 – Gdańsk – Gdynia (FPFF) dwie nagrody za: reżyserię i zdjęcia
1989 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu Kinematografii
1989 – Nagroda aktorska dla Jerzego Stuhra na MFF Aktorskich w San Remo
