Trzymający w napięciu dreszczowiec George’a Cukora (“Przeminęło z Watrem”, “Narodziny gwiazdy”), który mimo upływu lat nadal fascynuje i zachwyca wspaniałymi kreacjami aktorskimi.
Ingrid Bergman wciela się w postać Pauli Alquist, młodej dziewczyny, która po śmierci zamordowanej w tajemniczych okolicznościach ciotki opuszcza rodzinny dom i na wiele lat wyjeżdża z Anglii do Włoch. Zabójca kobiety nigdy nie został odnaleziony, podobnie jak drogocenne klejnoty, które ponoć posiadała zmarła.
Za granicą Paula poznaje swojego przyszłego męża, uroczego i czarującego Gregory’ego Antona (Charles Boyer). Krótko po ślubie młoda para sprowadza się do Anglii i zamieszkuje w opuszczonym niegdyś przez Paulę domu.
Początkowa sielanka bardzo szybko przeradza się koszmar. Paula nocami zaczyna słyszeć hałasy, a z domu znikają rozmaite przedmioty, co sprawia, że dziewczyna wpada w panikę. Coraz bardziej przerażona zaczyna wierzyć mężowi, który uparcie przekonuje ją, że są to objawy choroby psychicznej. Jednak wszystko wskazuje na to, że z pozoru dobroduszny Gregory Anton ma wobec swojej żony niebezpieczne plany i to on jest odpowiedzialny za jej pogarszający się stan zdrowia. Niewykluczone również, że przed laty był zamieszany w śmierć ciotki...
„Gasnący płomień” był jednym z najlepszych filmów zrealizowanych w roku 1944, a także jednym z najbardziej prestiżowych projektów studia MGM, które 4 lata wcześniej wyprodukowało inną wersję obrazu z Antonem Walbrookiem i Dianą Wynyard w rolach głównych. Chcąc pomóc w promocji filmu, producenci usiłowali zniszczyć wszystkie kopie pierwszej ekranizacji, która tylko cudem dotrwała do naszych czasów.
Obraz został uhonorowany 3 Oscarami i Złotym Globem. Ponadto otrzymał 6 nominacji do nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej.
Kreacja Ingrid Bergman w „Gasnącym płomieniu” uważana jest za jedną z najlepszych w jej karierze.
