"Nie cudzołóż..."
Nieśmiały dziewiętnastoletni Tomek co wieczór, przez lunetę obserwuje swoją sąsiadkę z naprzeciwka - piękną i świadomą własnej atrakcyjności Magdę. Chłopak podkochuje się w dojrzałej kobiecie i prowokuje niby przypadkowe, ale coraz częstsze, spotkania. Któregoś dnia dzwoni do niej i wyznaje, że ją podgląda. Magda, początkowo zirytowana, z czasem zaczyna w cyniczny sposób bawić się młodym wielbicielem. Tomek próbuje popełnić samobójstwo. Wtedy Magda odkrywa, że w jakiś dziwny sposób zależy jej na młodym chłopaku...
W "Dekalogu 6" Kieślowski w bardzo subtelny i przenikliwy sposób opowiada o przejawiającej się w dewiacji, ale czystej i niewinnej miłości. Z niezwykłym wyczuciem rejestruje grę pomiędzy dwójką bohaterów, ich wzajemną przewagę nad sobą i obawę, która niszczy szansę na uczucie. Reżyser w mistrzowski sposób waży nastrój tej prostej historii. Początkowo to zakompleksiony, ale obserwujący z ukrycia Tomek ma nad Magdą przewagę, później to ona wplącze chłopaka w swoją grę. Jednak bohaterowie, oboje niewolni od winy, okażą się zaskakująco czyści i wzruszający w swojej słabości.
Długometrażowa wersja tej części cyklu - "Krótki film o miłości" - zdobyła Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian oraz Grand Prix na FPFF w Gdańsku.
"Dekalog" - oszczędny formalnie cykl filmowy - w 1988 roku stał się prawdziwym objawieniem dla widzów i krytyki, nie tylko w Polsce, ale i za granicą. Oryginalna, a zarazem niezwykle prosta koncepcja, aby każdy z odcinków cyklu oprzeć na kolejnym nakazie chrześcijańskiego kodeksu moralnego okazał się doskonałym pretekstem, aby powrócić do kilku najprostszych, ale zarazem najistotniejszych pytań.
"Dekalog" stał się jednym z najbardziej osobistych dzieł Krzysztofa Kieślowskiego w dosyć nieoczekiwany sposób.
Początkowo reżyser "Personelu" i "Bez końca" chciał razem z Krzysztofem Piesiewiczem stworzyć serię scenariuszy dla swoich debiutujących kolegów z zespołu "Tor”. Z czasem jednak na tyle zżył się z przygotowywanym materiałem, że postanowił sam nakręcić cały cykl. Kieślowski zaangażował do realizacji swojego projektu znakomitych współpracowników: między innymi kompozytora Zbigniewa Preisnera (którego właściwie odkrył dla świata filmu), oraz operatorów: Sławomira Idziaka, Piotra Sobocińskiego i Edwarda Kłosińskiego, a także całą plejadę najwybitniejszych polskich aktorów.
Zetknięcie z fenomenem
"Dekalog" nasuwa automatycznie pytanie, w jaki sposób film, który powstał minimalnym nakładem środków, właściwie na peryferiach ówczesnej Europy, obraz, mający za tło jedynie parę obskurnych bloków z ciasnymi kuchenkami, stał się tak ważny dla widzów na całym świecie? Kieślowski, zrywając z modnymi wówczas politycznymi czy społecznymi inklinacjami jako jeden z nielicznych zainteresował się jednostką, ludzkimi wątpliwościami, słabościami i marzeniami.
Jako zdeklarowany agnostyk potrafił odnaleźć odpowiedni dystans, szczególnie cenną dozę abstrakcji w opowiadanych historiach i uniknął taniego moralizatorstwa. W ten sposób reżyser późniejszego "Podwójnego życia Weroniki" czy serii "Trzy Kolory" otworzył sobie drzwi do kina europejskiego i na trwałe wpisał się do historii światowej kinematografii.
