Muzyka z "Czasu honoru"
Serial "Czas honoru" to jedna z najważniejszych produkcji telewizyjnych ostatnich lat, a zarazem debiut młodego krakowskiego kompozytora w muzyce filmowej. W niedzielę, 22 maja, w hali ocynowni ArcelorMittal Poland usłyszymy suity z serialu.
"Czas honoru" to polski serial telewizyjny, emitowany od września 2008 roku w TVP2. Główną osią akcji jest historia żołnierzy Armii Krajowej - tzw. "Cichociemnych". Serial inspirowany historią polskich dywersantów, którzy w czasie II wojny światowej przechodzili w Anglii szkolenia, by wrócić do okupowanej przez hitlerowców Polski z misją konspiracyjnej walki o niepodległość.
Na ekranie mają twarze popularnych aktorów: Jana Englerta, Macieja Zakościelnego, Jana Wieczorkowskiego, Jakuba Wesołowskiego i Antoniego Pawlickiego, którzy znakomicie odnajdują się w wojenno-sensacyjnej konwencji. Dodatkowego dramatyzmu i autentyzmu przydają serialowi archiwalne zdjęcia z czasów wojny przeplatające poszczególne wątki. W wojennym, epicko-heroicznym klimacie utrzymana jest również czołówka filmu i towarzysząca jej muzyka.
"Czas honoru" jest jedną z największych produkcji telewizyjnych ostatnich lat. Produkcja, która początkowo miała zamknąć się w dwóch sezonach, będzie miała swoją kontynuację w postaci czwartej serii, która zabierze widzów w czasy powojenne. Produkcja 4. serii planowana jest na maj br. Obecnie co ósmy Polak siadał przed telewizorem, aby zapoznać się z losami bohaterów, a liczba widzów sięgnęła 5 milionów, co w niespełna 40 milionowym kraju stanowi prawie 25% udziałów w rynku. Wyjątkowe jest też to, że w zgodnej opinii realizatorów serialu, muzyka przyczyniła się w znacznej mierze do osiągnięcia tego sukcesu. Buduje ona nastrój wojennych czasów, a także napięcie i atmosferę poszczególnych scen. Tą opinię potwierdzają liczne wypowiedzi telewidzów i krytyków filmowych zgodnie stawiających muzykę z tego obrazu wśród największych osiągnięć w dziedzinie muzyki telewizyjnej i filmowej ostatnich lat.
W zgodnej opinii krytyków Bartosz Chajdecki jest jednym z najbardziej interesujących kompozytorów muzyki filmowej młodego pokolenia. Już kiedy stawiał pierwsze kroki jako niespełna 12 letni twórca zwrócił na siebie uwagę Zbigniewa Preisnera, który recenzował i dawał wskazówki dotyczące pierwszych partytur. Styl młodego kompozytora ewoluował szybko od kameralnego brzmienia przepełnionego śpiewnymi, delikatnymi tematami po wielkie formy symfoniczne z potężnie brzmiącym aparatem orkiestrowym, często z towarzyszeniem chóru oraz instrumentów wykraczających poza zakres klasycznego składu orkiestry symfonicznej.
Bartosz Chajdecki jest też twórcą, który swobodnie porusza się w szerokim spektrum gatunków muzycznych począwszy od jazzu i muzyki elektronicznej, po awangardową muzykę współczesną. Każdy z utworów, niezależnie od atmosfery i obranej ścieżki stylistycznej, posiada bardzo charakterystyczny rys i mimo świadomych nawiązań oraz częstej zabawy formą - utwory twórcy muzyki do "Czasu honoru" wyróżniają się spośród innych produkcji dbałością o konsekwencję muzyczną, rozpoznawalnością tematów i talentem melodycznym.
Międzynarodowe Stowarzyszenie Krytyków Muzyki Filmowej (International Film Music Critics Association - IFMCA) ogłosiło nominacje do swoich dorocznych nagród. W kategorii "Najlepsza muzyka do serialu telewizyjnego" jedna z pięciu nominacji przypadła młodemu polskiemu kompozytorowi, Bartoszowi Chajdeckiemu za muzykę do serialu "Czas honoru". W walce o nagrodę w swojej kategorii polska produkcja mierzyła się z tak znanymi na świecie serialami jak "Doctor Who", "Lost" czy "Human Target".
Bartosz Chajdecki - kompozytor muzyki filmowej, teatralnej i symfonicznej młodego pokolenia obdarzony ogromną wyobraźnią i swobodą twórczą. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie. Laureat prestiżowej nagrody "Fringe First" na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Edynburgu (1998) oraz konkursu na stypendium przyznawanego przez EAJC w Londynie dla najlepiej zapowiadających się twórców młodego pokolenia. Przez ostanie 8 lat stworzył muzykę do kilkunastu spektakli teatralnych (m.in. Dulscy sp. z o.o, Trzy siostry wg Antoniego Czechowa, Trzeci, Hysterikon: kupuję więc jestem, Absynt, Śnieg, Utracona cześć Katarzyny Blum), filmów dokumentalnych i krótkometrażowych (Moje Powstanie, Tatrzański Park Narodowy. Misterium Przyrody) oraz autorskich przedsięwzięć symfonicznych. Współpracował z takimi instytucjami kulturalnymi jak Teatr Samuela Becketta w Londynie, DeMarco Venue w Edynburgu, New York School o Visual Arts (New York, USA), Yale School of Drama (New Haven, USA), Brazylijski SESC.