Gra

W centrum handlowym w Göteborgu pięciu nastolatków podchodzi do grupy trzech młodszych chłopców i pyta która jest godzina. Gdy jeden z nich wyciąga telefon komórkowy, aby im odpowiedzieć, zostaje oskarżony, że ukradł go młodszemu bratu starszego chłopca. "Telefon wygląda na taki sam", podkreśla nastolatek. I choć oskarżony gwałtownie zaprzecza, zgadza się, aby wyjść razem z grupą z centrum handlowego i skonfrontować się z domniemanym właścicielem telefonu. Czego mają obawiać się chłopcy, skoro nie są winni kradzieży telefonu? Chociaż zaczynają domyślać się, że zastawiono na nich pułapkę, postanawiają podążać za grupą starszych nastolatków. Wkrótce przekonują się, że brat starszych nie mieszka za rogiem i aby do niego dotrzeć, muszą odbyć dwugodzinną podróż na obrzeża miasta. Podczas podróży tramwajem, autobusem i na piechotę, powstają dwie opozycyjne grupy. Banda starszych chłopców staje się oprawcą, a młodszych - ich ofiarą. Pomiędzy dziećmi tworzy się gra, pod koniec której kradzież dokonuje się bez potrzeby użycia siły i przemocy. Pięciu chłopców organizuje wyścig. Zwycięzca biegu otrzyma wszystko, co pozostali mają przy sobie. Zasady wyścigu okazują się nieuczciwe, a trójka młodszych dzieci traci wszystko. Rozpoczęta gra toczy się nadal. Nieoczekiwanie dwie ofiary i ich ojcowie wpadają na jednego z oprawców na ulicy. Teraz role się odwracają. Młodociany złodziej próbuje wytłumaczyć dorosłym co się stało. Chłopiec stawia siebie w roli ofiary. Przypomina o trudnym środowisku, aby znaleźć wytłumaczenie i uniknąć kary. Czy jednak w ten sposób gra między nimi się skończy?