Andrzej Seweryn (reżyser)
Aktor, reżyser i pedagog. Pracuje w teatrze, filmie, radio, telewizji.
Urodził się w 1946 roku w Heilbronn, w Niemczech. W 1968 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Wystąpił w 80 spektaklach teatralnych w Polsce i we Francji, w 62 przedstawieniach Teatru TV oraz w 67 filmach. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród i odznaczeń. Tuż po studiach zadebiutował w Teatrze Ateneum, gdzie występował do 1980 roku. W tym okresie zagrał wiele ról w teatrze, filmach i Teatrze TV.
Na początku lat 80 wyjechał do Francji. Występował na scenie teatrów: Odeon i Chaillot w Paryżu, TNP w Lyonie.
Od 1993 r. jest związany z Comédie Française. Na scenie tej stworzył kreacje m.in. Pana Jourdain w Mieszczaninie szlachcicem Moliera, Prezydenta w Intrydze i miłości Schillera, Dom Juana w sztuce Moliera, Shylocka w Kupcu weneckim Szekspira, czy Eugene O'Neille'a w Embrasser les ombres Lars Norena.
Pierwszą dużą rolę filmową zagrał w Albumie Polskim (1970) Jana Rybkowskiego. Rozwój swojej aktorskiej kariery zawdzięcza filmom Andrzeja Wajdy. Ich pierwszym wspólnym obrazem była Ziemia obiecana(1974). Potem były: Bez znieczulenia (1978), Dyrygen(1979) - nagroda aktorska Srebrny Niedźwiedź na MFF w Berlinie - Człowiek z żelaza (1981), Danton (1982). Pod koniec lat 90 zagrał Sędziego w ekranizacji Pana Tadeusza (1999) i Rejenta w Zemście. W Ogniem i mieczem (1999) Jerzego Hoffmana, zagrał księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. Wcielił się w role Ksiedza Prymasa Stefana Wyszyńskiego w Prymasie (2000) Teresy Kotlarczyk. Za tę rolę otrzymał nagrodę aktorska Prezesa Komitetu do spraw Radia i Telewizji na festiwalu w Gdańsku.
Był wykładowcą w PWST w Warszawie i w Państwowej Wyższej Szkole Sztuki i Technik Teatralnych w Lyonie. Obecnie wykłada w paryskim Conservatoire, pierwszej szkole teatralnej Francji. Jest członkiem- sociétaire zespołu Comédie Française. Był laureatem nagrody dla najlepszego aktora teatralnego Francji w roku 1996 przyznanej przez francuski Związek Krytyków Teatralnych i Muzycznych. Jest tez Kawalerem francuskiego Orderu Sztuki i Literatury i Orderu Zasługi. W 1997 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla kultury polskiej w świecie.
Dla Teatru TV wyreżyserował w 2002 Tartuffe'a czyli obłudnika Moliera z Michałem Żebrowskim w roli tytułowej, a w 2004 Antygonę Sofoklesa. W Comédie Française wyreżyserował kilka przedstawień, w tym ostatnio Wieczór Trzech Króli Szekspira. Drugą wspólną pracą z Żebrowskim był Ryszard II Szekspira ( Teatr Narodowy 2004). W czerwcu 2005 dekretem Prezydenta Francji została mu przyznana Legia Honorowa.
"Kto nigdy nie żył..." będzie jego debiutem reżyserskim w filmie fabularnym.
MIROSŁAW SŁOWIŃSKI (producent)
Absolwent Polonistyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i doktor nauk humanistycznych. Od czasów studenckich zajmuje się działalnością kulturalną, m.in. jako organizator studenckich festiwali kulturalnych w Poznaniu. Autor książek Błazen- dzieje postaci i motywu(1990) oraz Cztery uczty, jeden świat (2004). Laureat nagrody I stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Był ostatnim redaktorem naczelnym tygodnika Kultura. Redagował tygodnik Słowo. Przegląd kulturalny. Współpracował z tygodnikiem Wprost i Głosem Wielkopolskim. Był wiceministrem kultury i sztuki w rządzie premierów M. Rakowskiego i T. Mazowieckiego. Współtworzył scenariusz do filmu Wielka pętla Wielkopolski ( w realizacji). Producent filmu i serialu TV Quo vadis Jerzego Kawalerowicza. Prezes spółki Satchwell Warszawa.
MACIEJ STRZEMBOSZ (scenarzysta)
Współautor scenariuszy filmów Wojciech Marczewskiego Czas zdrady i Weiser; autor i współautor scenariuszy do wielu seriali; producent filmowy i telewizyjny. Opublikował m.in. Wojna Peloponeska, Znak, 1990 oraz Arka Noego, Dialog, 2001.
PIOTR WOJTOWICZ (operator obrazu)
W 1986 roku ukończył studia na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi.
W latach 1979-82 pracował w Ośrodku Tv Kraków, gdzie realizował pierwsze filmy dokumentalne. Współtworzył filmy takie jak: Tam i z powrotem, Ostatnia misja, Sfora Wojciecha Wójcika Zakład i Prymas. Trzy lata z tysiąca Teresy Kotlarczyk, , Sztos i E=mc2 Olafa Lubaszenko, Córy szczęścia Marty Meszaros, Cud purynowy Izabeli Cywińskiej, Autoportret z kochanką Radosława Piwowarskiego. Stworzył obraz do seriali: Ekstradycja, Na dobre i na złe oraz Kryminalni. Za pracę nad filmem Szuler otrzymał nagrodę im. Andrzeja Munka (przyznawaną przez PWSFTviT). Zdjęcia do filmu Prymas nagrodzono Srebrną Statuetką Leliwity w Tarnowie.
JANUSZ SOSNOWSKI (scenograf)
Urodzony w Warszawie. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i Wydziale Wystawiennictwa na ASP w Warszawie. Nauczyciel akademicki. Za scenografię do filmów Seksmisja i Kingsajz Juliusza Machulskiego otrzymał nagrody na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Stworzył scenografię do głośnego filmu Przesłuchanie Ryszarda Bugajskiego. Ceni sobie współpracę z Andrzejem Wajdą (Kronika wypadków miłosnych), Januszem Majewskim ( Lekcja martwego języka), Krzysztofem Zanussim ( Rok spokojnego słońca) i Edwardem Żebrowskim ( W biały dzień). W 2005 roku stworzył scenografię do filmu Karol. Człowiek, który został papieżem w reż. Giacomo Battiato
Ze swoich doświadczeń teatralnych najchętniej wspomina Operę za trzy grosze w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego, Dwoje na huśtawce w reżyserii Andrzeja Wajdy oraz musicale Metro Janusza Józefowicza i Koty Wojciecha Kępczyńskiego. Za scenografię do filmów Wrota Europy ( 2001) i Quo Vadis (2002) otrzymał Orły- Polską Nagrodę Filmową.
J.A.P KACZMAREK ( kompozytor)
Swoją karierę rozpoczął od pisania muzyki do spektakli awangardowego, zaangażowanego politycznie Teatru Ósmego Dnia, a później dla stworzonej przez siebie Orkiestry Ósmego Dnia. Koncertował z powodzeniem w całej Europie. W 1982 roku wyjechał na tournee do Stanów Zjednoczonych, gdzie nagrał, dla niezależnej wytwórni Flying Fish Records, swój debiutancki album Music For The End. Po latach sukcesów Orkiestry w kraju i w Europie oraz po nagraniu kolejnych płyt dla Savitor Records, Kaczmarek zamieszkał na stałe w USA.
Pracował dla czołowych teatrów amerykańskich, co zaowocowało prestiżową nagrodą Drama Desk przyznaną przez nowojorskich krytyków za najlepszą muzykę teatralną roku do spektaklu Joanne Akalaitis This’s Pity She’s a Whore w Public Theatre / New York Shakespeare Festival 1992.
Jednak prawdziwe uznanie przyniosła kompozytorowi muzyka filmowa. Wśród wielu dzieł wyróżnić trzeba ścieżki do Całkowitego zaćmienia, Placu Waszyngtona, Trzeciego cudu Agnieszki Holland, Aimee i Jaguar Maxa Farberbocka, Straconych dusz Janusza Kamińskiego, Qvo vadis Jerzego Kawalerowicza, Niewiernej Adriana Lyne’a i ostatnio Marzyciela (Finding Neverland) Marca Forstera.
W 2002 roku Jan A.P. Kaczmarek otrzymał nominację do Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł za muzykę do Qvo vadis. W tym samym roku został również uhonorowany za całokształt twórczości Nagrodą Skrzydeł, przyznawaną przez Festiwal Polskich Filmów w Chicago dla polskich twórców o wybitnych osiągnięciach poza granicami kraju. Jednak największą sławę przyniósł artyście jego ostatni film Marzyciel, za którego otrzymał Oscara oraz nagrodę National Board of Review dla najlepszego kompozytora, a także nominowany był do Golden Globes i Brytyjskiej Nagrody Filmowej (BAFTA). W Światowy Dzień Polonii 2 maja 2005 artysta został uhonorowany nagrodą Telewizji Polonia „Za Sławienie Polski i Polskości”.
Kompozytor ma także w dorobku reżyserię trzech produkcji multimedialnych: Waiting for Halley’s Comet, One Man Symphony i Tower of Babel. W 2002 roku jego suita symfoniczna „Journey to Light” została wykonana podczas otwarcia katedry katolickiej w Los Angeles.
DOROTA ROQUEPLO (autorka kostiumów)
Urodzona w 1960 roku w Neuilly we Francji. Ukończyła Szkołę Projektowania i Kostiumu w Paryżu. Stworzyła kostiumy do filmów takich jak 300 mil do nieba(1989) Macieja Dejczera, Życie za życie. Maksymilian Kolbe (1990) Krzysztofa Zanussiego, Kiedy rozum śpi(1992) Marcina Ziębińskiego, U Pana Boga za piecem (1998) Jacka Bromskiego, Na koniec świata(1999) Magdaleny Łazarkiewicz, Operacja samum (1999) Władysława Pasikowskiego, Chłopaki nie płaczą (1999) Olafa Lubaszenko.
Za kostiumy do filmu Prowokator (1995) Krzysztofa Langa, Mój Nikifor (2004) Krzysztofa Krauze, Pręgi (2004) Magdaleny Piekorz otrzymała nagrody na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
JÓZEF JAROSZ (kierownik produkcji)
Od 1974 roku pracuje w Agencji Produkcji Filmowej. Od wielu lat uczestniczy w realizacji filmów fabularnych i seriali telewizyjnych. Jako kierownik planu pracował przy filmach takich jak: Dom i Akcja pod arsenałem Jana Łomnickiego, Ferdydurke i Ręce do góry Jerzego Skolimowskiego, Nie ma mocnych Sylwestra Chęcińskiego, Wszystko co najważniejsze Robert Glińskiego, Misja Specjalna Janusza Rzeszewskiego, Lista Schindlera Stevena Spielberga, Autoportret z kochanką i Ciemna strona Wenus Radosława Piwowarskiego, Ekstradycja Wojciech Wójcika.. Jako kierownik produkcji współtworzył filmy: Bandyta Macieja Dejczera, Ogniem i mieczem Jerzego Hoffmana, Quo Vadis Jerzego Kawalerowicza, Stara Baśń i film dokumentalny Ukraina Jerzego Hoffmana.
NORAH MC GETTIGAN (II reżyser )
Urodzona w 1976 r. w północno-zachodniej Irlandii. Jest absolwentką Uniwersytetu Ulsterskiego, gdzie w 1997 roku uzyskała dyplom B.A. na wydziale teatrologii. Po ukończeniu studiów przyjechała do Europy Wschodniej, gdzie pracowała przez kilka lat jako nauczycielka i reżyser teatralny. Ukończyła reżyserię w łódzkiej Szkole Filmowej. Jej dwa krótkie filmy zakwalifikowały się do studenckiego konkursu w Cannes. Obecnie pracuje nad scenariuszem do swojego pełnometrażowego debiutu. Kto nigdy nie żył.. jest pierwszym filmem pełnometrażowym, przy którym pracuje.
WIESŁAWA CHOJKOWSKA (dekorator wnętrz)
W 1956 roku ukończyła studia na Wydziale Architektury Wnętrz ASP w Krakowie. Jako scenograf, kostiumograf i dekorator wnętrz współtworzyła ponad 100 polskich filmów takich jak: Matka Joanna od aniołów i Quo Vadis Jerzego Kawalerowicza, Struktura kryształu i Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową Krzysztofa Zanussiego, Kochaj albo rzuć Sylwestra Chęcińskiego, Co mi zrobisz jak mnie złapiesz i Miś Stanisława Bareji, Seksmisja, Kingsajz, Deja vu i Szwadron Juliusza Machulskiego, Mistrz i Małgorzata Macieja Wojtyszko, Historie miłosne Jerzego Stuhra, Szczęśliwego Nowego Jorku Janusza Zaorskiego, Pan Tadeusz i Zemsta Andrzeja Wajdy, Pianista Romana Polańskiego, Pornografaia Jana Jakuba Kolskiego i ostatnio Karol. Człowiek, który został papieżem w reż. Giacomo Battiato.
