Pożyczony narzeczony

Szczęście przyszłej pannie młodej ma przynieść, według anglosaskiej tradycji, coś starego, coś nowego, coś pożyczonego i coś niebieskiego. Co jednak, jeśli czymś pożyczonym jest pan młody? To pytanie stawia Emily Giffin w swej bestsellerowej powieści "Coś pożyczonego". Prawdziwym, a przy tym prawdziwie niewłaściwym uczuciem zapała do siebie dwójka przyjaciół, Rachel i Dex. Problem w tym, że Dex ma poślubić najlepszą przyjaciółkę Rachel, Darcy. Film jest doskonałym połączeniem komedii charakterów i niełatwego romansu. Ale "Pożyczony narzeczony" to nie tylko opowieść o skomplikowanym trójkącie miłosnym. To także historia o wystawionej na próbę przyjaźni dwóch, znających się od czasów dzieciństwa, kobiet. W filmie wykorzystano retrospekcję - pokazano Darcy i Rachel, kiedy obie miały po 10 lat. Dziś, choć obie mają już na karku trzydziestkę, wciąż odnoszą się do siebie w taki sam sposób, jak to robiły w trzeciej klasie podstawówki. Dla charyzmatycznej Darcy, którą gra Kate Hudson, Rachel zawsze była oparciem, kimś na kim mogła polegać w każdej sytuacji. Darcy nie przypuszcza nawet, że uczucia Rachel do Dexa mogą wyjść poza zwykłą platoniczną miłostkę i przybrać realne kształty. Niemniej zaskoczona jest Rachel, introwertyczna, rozsądna i uporządkowana dziewczyna, która w życiu kieruje się przede wszystkim surowymi zasadami. Jednak w dniu 30. urodzin Rachel coś się zmienia, a jej życie wywraca się do góry nogami. Pokrewną duszą okazuje się być narzeczony jej najlepszej przyjaciółki. Co zrobi Rachel? Jak zachowa się w sytuacji, kiedy wszystko zdaje się być nie tak, jak powinno, a jednocześnie wreszcie wszystko nagle zaczyna się układać? Co sprawia, że skrzętnie skrywane przez lata uczucie Rachel do Dexa wychodzi na jaw w momencie, kiedy stuknęła jej trzydziestka? Choć w dzisiejszych czasach 30-letnia panna nie jest tym samym, co kiedyś, to presja społeczna jest wciąż wywierana. W dniu 30. urodzin trzeba rozliczyć się z marzeń dwudziestolatki. W przypadku Rachel bilans ten nie wychodzi korzystnie. Producent Broderick Johnson zauważa: "Po 30. człowiek robi rachunek sumienia. Przygląda się swojemu życiu i decyzjom, które doprowadziły go do punktu, w którym obecnie się znajduje. Zadaje sobie pytanie: co by było gdyby...? I choć Rachel przechodzi kryzys światopoglądu, to prawdopodobnie właśnie wkracza na ścieżkę, którą powinna była iść od samego początku". Rachel ma przed sobą dwa wyjścia: zmierzyć się z faktem, że przegapiła swoją szansę na bycie szczęśliwą lub spróbować podążać za marzeniami, licząc się jednocześnie z tym, że może to wywrócić jej świat do góry nogami. Pod tym względem film "Pożyczony narzeczony" mówi także o wykorzystywaniu szans - także tych dużych, które mogą skończyć się spektakularnym upadkiem i pociągnięciem ze sobą na dno bliskich nam osób. "W sferze emocjonalnej istnieje między nami wiele podobieństw", mówi autorka bestsellerowej powieści Coś pożyczonego, Emily Giffin. Punktem zwrotnym w jej życiu także były 30. urodziny. Wtedy właśnie zdecydowała się opuścić dużą firmę prawniczą i zająć się pisaniem. To odważne posunięcie poskutkowało powstaniem jej pierwszej książki, Coś pożyczonego. "Dążenie do zostania pisarką było dla mnie tym, czym dla Rachel jest decyzja o podążaniu za głosem serca. Podobnie jak ona pierwszy raz w życiu podjęłam duże ryzyko, a nie znaną, bezpiecznie wydeptaną ścieżkę", mówi autorka książki. Reżyser, Luke Greenfield, mówi: "Jeśli naprawdę kogoś kochasz, nie ma na co czekać. Rachel i Dex dostali swoją szansę po sześciu latach, jednak nie wszystkich czeka happy end, a jedyne, co im zostaje to pytanie: "A co by było gdyby...?".