Akcja filmu rozpoczyna się w roku 1776. Młodszy radca wiedeńskiej Kancelarii Nadwornej Henryk Klein otrzymuje skargę na przebywającego w Wiedniu po pierwszym rozbiorze Polski żydowskiego herezjarchy hrabiego Jakuba Franka. Donos napisany został przez jego byłego wyznawcę, Jakuba Golińskiego z Galicji, który został ukarany i obrabowany przez sekciarzy z powodu swojego odstępstwa.
Goliński, zawieszony pomiędzy społecznością żydowską i chrześcijańską, próbuje ułożyć sobie życie po traumatycznych przeżyciach w sekcie Franka. Klein, z niemiecką precyzją, przeprowadza dochodzenie. Pomimo aury tajemnicy i niesamowitości jaka otacza Franka udaje mu się ustalić, że pseudomesjasz ogłosił się Bogiem, tworzy ze swoich wyznawców armię i szuka kontaktów z dworem cesarzowej Marii Teresy. Klein podejrzewa spisek, którego celem jest zamach stanu.
Niespodziewanie sytuacja komplikuje się, tropy prowadzą w nieoczekiwaną stronę, a rozwiązanie zagadki jest dla Kleina szokiem. Film opowiada o ostatnim, wiedeńskim okresie życia Jakuba Franka, który w drugiej połowie osiemnastego wieku przybył do Polski i ogłosił się mesjaszem. Wykorzystując apokaliptyczne nastroje zarówno w społeczności żydowskiej jak i w części hierarchii kościelnej spowodował konwersje na katolicyzm kilkuset swoich wyznawców, którzy po śmierci swojego mistrza stali się częścią wyższych warstw polskiego społeczeństwa. Spolonizowani frankiści szybko włączyli się w kulturalne i polityczne życie Polski jako naukowcy, artyści, powstańcy. Nie do przecenienia jest również wpływ frankizmu na romantyczny mesjanizm, Mickiewicza czy Towiańskiego.
Adrian Panek, rocznik 1975. Absolwent Wydziału Architektury PWr, Reżyserii WRiTV UŚ im. K. Kieślowskiego, Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja...