Alpy

Zdjęcia do "Alp" rozpoczęły się w październiku 2010 roku i trwały przez kilka miesięcy. Scenariusz podlegał stałej modyfikacji, a na ostateczny kształt filmu w dużym stopniu wpłynęła improwizacja aktorów. Podobnie jak "Kieł", również "Alpy" uznane zostały za jeden z najbardziej oryginalnych greckich filmów ostatnich lat. Film wzbudził olbrzymie zainteresowanie i kontrowersje na arenie międzynarodowej. Potraktowano go jako radykalne rozwinięcie idei "Kła", określając nawet mianem "Kła 2". Alpy po raz kolejny dowiodły, że Giorgos Lanthimos należy obecnie do grona czołowych przedstawicieli nowej, niezależnej greckiej kinematografii, a jego styl porównać można do twórczości takich przedstawicieli europejskiego kina jak: Michael Haneke, Ulrich Seidl, Jessica Hausner, czy Lars von Trier (którego Lanthimos uznaje za mistrza). Język filmowy Alp, podobnie jak całą twórczość Lanthimosa, cechuje nie tylko zimne, ostre spojrzenie na rzeczywistość, lecz także pozbawione emocji filmowe ujęcia, prezentujące krok po kroku, w sposób czasem szokująco werystyczny i pełny napięcia, wynaturzenia ludzkiej natury i emocji. Alpy są przejmującym, krytycznym obrazem współczesnych relacji międzyludzkich, jak również emocjonalnej pustki, jaka się za nimi kryje. To także bardzo ostre spojrzenie na stosunek współczesnego człowieka do śmierci i własnego ja, od którego stara się za wszelką cenę uciec. Z uwagi na aktorskie i reżyserskie doświadczenie Lanthimosa Alpy cechuje duże wyczucie reżyserskiej i aktorskiej materii (w filmie grają również amatorzy), połączone z dbałością o wizualną jakość i atrakcyjność obrazu. Nakręcony z troską o najdrobniejszy szczegół, utrzymujący rygorystyczny rytm i tempo akcji film jest intrygująca tragedikomedią, w której groteska miesza się z powagą, a absurd z surrealizmem.