Andrzej Wajda honorowym obywatelem Warszawy
Andrzej Wajda został w czwartek, 25 czerwca, decyzją rady miasta honorowym obywatelem Warszawy. Tego zaszczytu dostąpił również historyk, minister edukacji w rządzie Tadeusza Mazowieckiego prof. Henryk Samsonowicz. Radni odrzucili natomiast kandydaturę pisarza i publicysty Bronisława Wildsteina.
Kandydaturę Wajdy przedstawiła przewodnicząca rady miasta Ewa Malinowska-Grupińska (PO). Podkreśliła, że Wajda nie tylko reżyseruje filmy, a też przedstawienia teatralne, prowadzi działalność dydaktyczną, społeczną i polityczną. Wspierał opozycję antykomunistyczną.
W głosowaniach za kandydaturą Samsonowicza i Wajdy opowiedziało się po 34 radnych; radni klubu PiS nie brali udziału w obu głosowaniach na znak protestu wobec zapowiedzi PO, że będzie przeciw kandydaturze Wildsteina.
Andrzej Wajda to reżyser "Katynia", "Kanału", "Człowieka z marmuru", "Człowieka z żelaza", "Wałęsy. Człowieka z nadziei", współtwórca polskiej szkoły filmowej.
Urodził się 6 marca 1926 r. w Suwałkach. Studencki okres w życiu Wajdy rozpoczął się w 1946 r. Najpierw zdecydował się na studia malarskie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Po trzech latach zrezygnował z malarstwa i wybrał film - podjął studia w szkole w Łodzi.
Jako reżyser zadebiutował w 1955 r., filmem "Pokolenie", opowieścią o grupie młodych ludzi, zaangażowanych w konspiracyjną walkę z hitlerowskim okupantem. Międzynarodowy sukces przyniósł Wajdzie "Kanał" (1956), opowieść o ostatnich godzinach życia powstańców warszawskich z kompanii, która przechodziła kanałami z Mokotowa do Śródmieścia. Kolejnym sukcesem Wajdy był "Popiół i diament" (1958) z niezapomnianą kreacją Zbigniewa Cybulskiego, uhonorowany na festiwalu w Wenecji.
W 2000 r. Andrzej Wajda otrzymał honorowego Oscara od amerykańskiej Akademii Filmowej za osiągnięcia życia i wkład w rozwój światowej kinematografii. We wrześniu 2013 r. premierę miał opowiadający o przywódcy Solidarności "Wałęsa. Człowiek z nadziei" w reż. Wajdy.
Tytuły honorowego obywatela stolicy są co roku uroczyście nadawane 31 lipca na Zamku Królewskim, w przeddzień rocznicy wybuchu powstania warszawskiego - w Dniu Pamięci Warszawy. Przyznanie tego tytułu jest wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania dla zasług lub wybitnych osiągnięć obywateli polskich i cudzoziemców.
Tradycja nadawania godności honorowego obywatela sięga w Warszawie 1918 r. Jako pierwszego uhonorowano Józefa Piłsudskiego. Rada miasta nadawała tytuł w latach 1918-1929 osobom szczególnie zasłużonym dla stolicy. Tradycję wznowiono w 1992 r. Wyróżniona w ten sposób osoba otrzymuje akt nadania, odznakę i legitymację.
