Kalina Jędrusik

Na dużym ekranie zadebiutowała w 1957 roku w komedii Tadeusza Chmielewskiego "Ewa chce spać", gdzie wcieliła się w "pełną temperamentu mieszkankę hotelu robotniczego, która w wywieszonym za okno wiadrze do zaprawy murarskiej usiłuje ukryć roznegliżowanego amanta". Gwiazdą "Ewa chce spać" była jednak inna debiutantka - 17-letnia Barbara Kwiatkowska, dla której był to początek równie błyskotliwej, co krótkotrwałej kariery. Nazwisko Kaliny Jędrusik nie pojawiło się nawet w czołówce filmu.

W 1960 roku wcieliła się w rolę dziennikarki w "Niewinnych czarodziejach" Andrzeja Wajdy, następnie zadebiutowała u Janusza Morgensterna w filmie "Jutro premiera", w 1962 pojawiła się u kolejnego mistrza, Wojciecha Jerzego Hasa w "Jak być kochaną". Ponownie spotkała się z Hasem na planie "Lalki" w 1968 roku.

Była aktorką stołecznych teatrów: Narodowego (w latach 1955-1957), Współczesnego (w latach 1957-1961), Komedia, Rozmaitości (w latach 1976-1980) i Polskiego (w latach 1985-1990).

Zagrała między innymi Ofelię w "Zamku w Szwecji" (1961), Katarzynę w "Poskromieniu złośnicy" (1977), George Sand w "Lecie w Nohant" w reżyserii Wojciecha Solarza (1977) oraz Eleonorę w "Tangu" w reżyserii Kazimierza Dejmka (1990). Od 1956 roku nieprzerwanie była związana z Teatrem TV. Jednymi z bardziej znanych kreacji w Teatrze TV były: rola Polly w "Operze za trzy grosze" Brechta (1958) czy występ w "Scenach z życia Holly Golightly" (1972) Trumana Capote'a (wg scenariusza męża aktorki, Stanisława Dygata).

W latach 60. nierzadko pojawiała się w telewizyjnych produkcjach - w "Spóźnionych przechodniach" Jana Rybkowskiego (1962), kryminalnym filmie z serii "Kapitan Sowa na tropie" (1965) Stanisława Barei, a przede wszystkim - od 1960 roku - w Kabarecie Starszych Panów.

To w "Kabarecie Starszych panów" Jędrusik wykonała swe największe przeboje: "Bo we mnie jest seks", "Nie odchodź", czy "S.O.S". To w jednym z emitowanych na żywo telewizyjnych występów zaskoczyła swych kolegów, wykonując jeden z utworów w wannie pełnej piany, do której weszła zupełnie nago.

Większy skandal wybuchł, kiedy "w jakimś koncercie telewizyjnym na tym swoim wspaniałym biuście zawiesiła krzyżyk". Towarzysz Gomułka tak się wściekł, widząc na srebrnym ekranie religijny symbol, że miał ponoć rzucić kapciem w stronę swego telewizora. Przez kilka lat na Kalinę było embargo w telewizji. Na szczęście w Kabarecie Starszych Panów mogła występować dalej, bowiem duet Przybora-Wasowski zagroził, że bez Jędrusik nie będzie kontynuował programu.

Barwne życie Kaliny Jędrusik przysłoniło jej aktorską karierę. W późniejszych latach zagrała m.in. w "Dzięciole", "Ziemi obiecanej" (kontrowersyjna, odważna obyczajowo kreacja Lucy Zuckerowej), "Barytonie", "C. K. Dezerterach" i "Dziewczętach z Nowolipek". Ostatnią filmową rolą Kaliny Jędrusik była kreacja nauczycielki śpiewu w dziele Krzysztofa Kieślowskiego "Podwójne życie Weroniki" (1991).

Kalina Jędrusik jest bohaterką dwóch filmów telewizyjnych na swój temat - "Kaliny" Jana Sosińskiego, filmu powstałego z fragmentów dwóch wywiadów aktorki, oraz "Nie odchodź" Tadeusza Pawłowicza - mającego formę wspomnień dwunastu osób, które bliżej znały aktorkę.

Zmarła 7 sierpnia 1991 r. w Warszawie. Miała uczulenie na sierść kotów. Atak astmy, który ją dopadł, sprawił, że zwyczajnie się udusiła.

"Czy była dobrą aktorką? Zdania na ten temat bywały podzielone, lecz jedno nie podlegało dyskusji: gdy ona wchodziła na scenę, sztuka zaczynała żyć" - ocenił jej talent Lucjan Kydryński.

W 1996 roku Kalina Jędrusik zdobyła trzecie miejsce w plebiscycie na najlepszą aktorkę w historii polskiego kina, zorganizowanym przez redakcję "Filmu" z okazji stulecia kina.