Michał Żebrowski: Moja żona woli Ryana Goslinga

"Wszystko albo nic" - na podstawie bestsellerowej serii książek Evy Urbaníkovej - to pikantnie romantyczna komedia o singlach i miłości, której lepiej nie mieszać z nimfomanią, dietą wege ani zbyt szybkim zakochaniem! Film inspirowany przebojową "Bridget Jones" opowiada o sercowych poszukiwaniach grupy znajomych, których codzienność wygląda jak najlepsze odcinki kultowych "Przyjaciół". O uczucia jednej z pięknych bohaterek (Tatiana Pauhofová) powalczy dwóch amantów polskiego kina - Michał Żebrowski i Paweł Deląg.

Kiedy przyznajesz, że liczysz swoje orgazmy, w nadziei na udany związek zawieszasz nad łóżkiem mandalę seksu, a twoi przyjaciele są singlami, którzy bez powodzenia szukają prawdziwej miłości to znaczy, że trzeba coś w życiu zmienić. Lindę od bardzo wczesnego wieku zaczęły interesować książki z półki "tylko dla dorosłych". Zrażona do relacji damsko-męskich i mająca na swoim koncie bezpowrotnie zakończony długoletni związek, jest współwłaścicielką księgarni z literaturą, której bliżej do "Kamasutry" niż "Krecika".

Jej partnerką w interesie i najlepszą przyjaciółką jest Vanda - pragnąca przygód nimfomanka, która brzydzi się spotykaniem tego samego mężczyzny dwie noce z rzędu, nie mówiąc już o poznawaniu jego imienia. W prowadzeniu sklepu pomaga im Edzio - ubóstwiający mięsne potrawy gej, który podobnie jak jego dwie koleżanki, w głębi serca pragnie spotkać "tego jedynego". Wszystko zmieni się, gdy do życia grupy przyjaciół wkroczy czterech mężczyzn: wysoki, zadbany i niezwykle wrażliwy Leo, lekko siwiejący i lubujący się w młodszych kobietach profesor uniwersytecki (Krzysztof Tyniec), rozsądny i zabójczo przystojny biznesmen (Michał Żebrowski) oraz romantyczny i czarujący lekarz (Paweł Deląg). Chociaż miłość to same kłopoty, to i tak trójka przyjaciół odda się jej bez reszty.

Jakub, którego grasz w filmie "Wszystko albo nic" jest pełen sprzeczności. Romantyczny, ale i porywczy, czuły i bezwzględny. Trudno jest zagrać kogoś takiego?

Michał Żebrowski: - Łatwiej gra się postaci niejednoznaczne. Są barwniejsze, ciekawsze dla widza. Staram się nie oceniać bohaterów, których gram. To się aktorowi nie przydaje w pracy.

Z oddaniem której z cech Jakuba miał pan największy problem?

- Trudne w tej roli były sceny miłosne. Kręciliśmy ich kilka, a dla aktora to zawsze stres.

Pomógł panu fakt, że znał pan Tatianę wcześniej? Graliście razem w "Janosiku. Prawdziwej historii".

- Ciężko mówić, że się kogoś zna, kiedy widzisz się z nim kilka dni.

Jak trafił pan na plan "Wszystko albo nic"?

- Moja żona zwróciła mi uwagę na ten scenariusz i powiedziała: "Przeczytaj". Potem pojechałem na zdjęcia próbne i zostałem zaakceptowany przez miłe panie, scenarzystkę i reżyserkę. Casting do tego filmu jest zdecydowanie jego atutem. Wszyscy aktorzy wpisali się według mnie znakomicie w powierzone im role.

Zauważył pan jakieś różnice w pracy na tym planie w porównaniu do polskich produkcji?

- Generalnie było wiele uśmiechu i radości przy tym filmie. Podobają mi się zdjęcia kręcone w Tatrach, które wyglądają obłędnie.

W jakim języku porozumiewaliście się na planie?

- Po angielsku, słowacku i po polsku.

Zabierze pan żonę na film? Który bohater spodoba jej się bardziej - Jakub czy jego cichy rywal grany przez Pawła Deląga?

- Moja małżonka zdecydowanie ode mnie woli Ryana Goslinga. Być może jednak Paweł go przyćmi.

Gdzie odbywały się zdjęcia? Co było najprzyjemniejsze w ciągu tych kilku dni czy tygodni na planie?

- Zjechaliśmy parę miejsc w Europie i jak to zwykle bywa, korzystaliśmy z dobrodziejstw kulinarnych każdego z tych miejsc.

Czescy i słowaccy krytycy porównują ten film do serii o Bridget Jones. Pan przypomina im Hugh Granta. Co myśli pan o tych porównaniach?

- Bardzo lubię tego aktora. To komplement.

Dobrze się pan czuje w tym gatunku - komedii romantycznej?

- Tak. Wchodzę w wiek, kiedy mężczyzna zyskuje na ekranie, posiadając do siebie dystans. Komedia to dobry materiał, aby to pokazać.

Jest pan fanem czeskiego poczucia humoru?

- Poczucie humoru, albo się posiada, albo nie. Lubię się śmiać i często to robiłem na planie. Więc chyba tak.

Jakub w pracy nie brał jeńców. Interesy stawiał ponad wszystko. Pan też jest biznesmenem - prowadząc teatr bywa pan równie bezwzględny?

- Nie chodzi o bezwzględność w biznesie tylko o bezwzględność w sztuce. To ona jest bezwzględna. Nie ma w niej miejsca na kompromis. Dobry dyrektor to rozumie i musi często postępować jak chirurg.