Nie żyje Richard Griffiths

Przyczyną śmierci aktora, który w ciągu 39 lat kariery zapisał się w pamięci widzów licznymi rolami, były komplikacje po operacji serca.

Urodzony 31 lipca 1947 roku w Thornaby-on-Tees Richard Griffiths przybył do świata filmu z radia i klasycznej teatralnej sceny, gdzie wcześniej wyrobił sobie reputację przede wszystkich z kreacji w adaptacjach szekspirowskich sztuk, m.in. tytułowego "Henryka VIII", Falstaffa w "Wesołych kumoszkach z Windsoru" i Bottoma w "Śnie nocy letniej".

Co ciekawe, miał głuchoniemych rodziców i dlatego nauczył się języka migowego w bardzo młodym wieku. Dodatkowo rozwinął w sobie talent do dialektów, co pozwoliło mu popisać się w kilku przedstawieniach dotykających tematów na tle etnicznym.

Od 1980 roku zarówno w kraju, jak i za granicą, grał w licznych filmach. Zadebiutował w "Supermanie II" Richarda Lestera. A następnie można go było oglądać (przede wszystkim w drugo- i trzecioplanowych rolach) w takich produkcjach, jak: "Rydwany ognia", "Kochanica Francuza", "Park Gorkiego", "Greystoke: Legenda Tarzana, władcy małp", "Jeździec bez głowy" i "Vatel".

Największą sławę przyniosła mu jednak kreacja wuja głównego bohatera, Vernona Dursley'a, w serii filmów o Harrym Potterze.

Jedną z ostatnich kreacji Griffiths stworzył w superprodukcji "Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach" w reżyserii Roba Marshalla.

Aktora zwykle obsadzano w roli epizodycznych postaci rozładowujących powstałe napięcia między głównymi bohaterami, dlatego w Anglii dobrze znany jest także z seriali komediowych, wliczając w to "Pie in the Sky".

Od ponad trzydziestu lat, a dokładnie od 1980 roku, żoną artysty była Heather Gibson.

Ciekawi Cię, co w najbliższym czasie trafi na ekrany - zobacz nasze zapowiedzi kinowe!

Chcesz obejrzeć film? Nie możesz zdecydować, który wybrać? Pomożemy - poczytaj nasze recenzje!