Gdy Niania McPhee zjawia się u Brownów, dzieci są w stosunku do niej podejrzliwe. „Nie lubią jej”, mówi 9-letnia Jennifer Rae Daykin, filmowa Lily. „Myślą, że jest okropna, a może nawet jest czarownicą?”
Niania McPhee ma udzielić dzieciom pięć pozornie łatwych lekcji: iść spać, kiedy się je o to poprosi. Wstać, kiedy się poprosi. Ubrać się, kiedy się poprosi. Słuchać. Robić to, o co się je poprosi. Każdej z lekcji towarzyszy odrobina magii, przygoda i potrzeba skorzystania z dziecięcej mądrości i pomysłowości.
Szczególnie dla najstarszego z chłopców – Simona – nauki Niani są wyboistą drogą. „Na początku Simon chce się jej pozbyć, co okazuje się niełatwe”, mówi Sangster. „Niania ma czarodziejską różdżkę i czasami jej używa. Simon stopniowo nabiera do niej szacunku, a pod koniec filmu naprawdę ją lubi.”
Metody wychowawcze Niani opierają się na zaufaniu. Po jakimś czasie Simon znajduje w sobie odwagę i udaje się do pokoju Niani, gdzie żadne z dzieci jeszcze nie było. Ma pewien plan i chce zapewnić sobie błogosławieństwo Niani. „Po przybyciu do pokoju Niani, Simon prosi ją o pomoc w pełen szacunku, ufny sposób”, mówi Doran. „Chłopiec wierzy, że Niania trzyma stronę dzieci, ufa, że dotrzyma danego im słowa i że ważny jest dla niej ich los. Ufa jej, zanim zaczynają rozmawiać. To rodzaj zaufania, którego zawsze brakowało w rozmowach Simona z ojcem.”
Zmiana podejścia dzieci do Niani powoduje wielkie zmiany w jej wyglądzie. Jak mówi Sam Honywood: „Jesteśmy dla niej coraz milsi, a w tym czasie ona staje się coraz ładniejsza.”
„Niania pięknieje w przełomowych momentach”, wyjaśnia Doran. „Kiedy dzieci po raz pierwszy chętnie mówią ‘proszę’, jej wygląd się zmienia. Ale czy zmienia się dlatego, że dzieci powiedziały ‘proszę’? Czy zmienia się dlatego, że ją pokochały? Czy zmienia się dlatego, że ona je pokochała? Czy ona naprawdę się zmieniła? Widzowie, podobnie jak czytelnicy książek Christianny Brand, będą musieli sami odpowiedzieć na te pytania.”
Podczas, gdy rodzina Brownów znajduje dla Niani miejsce w swoich sercach, jej „brodawkowatość”, jak to określa Thompson, nie jest już dla nich widoczna. Dzieci widzą tylko swą „piękną Nianię”.
„Niania pojawia się w życiu rodziny złożonej z dobrych ludzi i sprawia, że dostrzegają oni swoje dobro oraz dobro innych”, mówi reżyser Jones. Kiedy wszyscy ponownie kochają się i ufają sobie wzajemnie, Niania musi odejść. Nie powoduje, że stają się dobrymi ludźmi. Pokazuje im tylko, że już są dobrzy.”
