Paolo i Vittorio Taviani
Paolo i Vittorio Taviani to zgrany reżyserski tandem, który od lat wspólnie pracuje nad autorskimi filmami, pisząc też do nich scenariusze. Obaj urodzili się w San Miniato w Pizie, Vittorio 20 września 1929 roku, a Paolo 8 listopada 1931 roku. Zaczęli reżyserować na początku lat 60. i przez ponad pół wieku kręcili zarówno filmy fabularne, jak i dokumentalne. W 1977 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes bracia Taviani zdobyli Złotą Palmę za film "We władzy ojca" ("Padre padrone"). W 1982 roku sięgnęli po canneńską Wielką Nagrodę Jury za "Noc świętego Wawrzyńca" ("La Notte di San Lorenzo"). W 1986 roku otrzymali Złotego Lwa za całokształt twórczości na Festiwalu Filmowym w Wenecji. "Cezar musi umrzeć" - zdobywca Złotego Niedźwiedzia na tegorocznym MFF w Berlinie - to najnowsze dokonanie nestorów włoskiego kina, ale zapewne nie ostatnie słowo w ich filmowej karierze.
Wybrana filmografia:
2012 - Cezar musi umrzeć (Cesare deve morire / Caesar Must Die)
2006 - Farma skowronków (La masseria delle allodole /The Lark Farm)
2004 - Luisa Sanfelice
2001 - Zmartwychwstanie (Resurrezione)
1998 - Śmiejesz się (Tu ridi / You Laugh)
1996 - Powinowactwa z wyboru (Le affinit? elettive / Elective Affinities)
1993 - Kwiatuszek (Fiorile)
1990 - Słońce także w nocy (Il sole anche di notte / Night Sun)
1987 - Good Morning Babilonia
1984 - Chaos (Kaos)
1982 - Noc świętego Wawrzyńca (La notte di San Lorenzo / The Night of the Shooting Stars)
1979 - Łąka (Il prato)
1977 - We władzy ojca (Padre padrone)
1974 - Allonsanfan
1973 - Święty Michał miał koguta (San Michele aveva un gallo)
1969 - Pod znakiem skorpiona (Sotto il segno dello Scorpione)
1967 - Wywrotowcy (Sovversivi)
1963 - Małżeńskie bezprawie (I fuorilegge del matrimonio) - we współpracy z V. Orsinim
1962 - Mafia nie przebacza (Un uomo da bruciare) - we współpracy z Valentino Orsinim
Fabio Cavalli - reżyser scen teatralnych.
Fabio Cavalli urodził się w Genui, jest dyrektorem artystycznym Centrum Studiów Enrico Maria Salerno. Jako aktor teatralny pracował z Franco Zeffirellim, Mario Missirolim, Enrikiem Maria Salerno i Ugo Pagliaim. Z Centrum Studiów - pod kierownictwem Laury Andreini - wyprodukował ponad 30 spektakli i otrzymał wiele nagród. Był kuratorem różnych wystaw, w tym historycznych, poświęconych rozrywce teatralnej we Włoszech. Od 2002 roku jest głównym szefem działań teatralnych w kompleksie więziennym Rebibbia w Rzymie. Z osadzonymi w tym więzieniu wystawił wiele sztuk. Do tej pory ponad 22000 widzów przekroczyło próg więzienia, aby zobaczyć te występy.
