HELGE SCHNEIDER jako Adolf Hitler
Helge Schneider urodził się w 1955 roku w Zagłębiu Ruhry, gdzie mieszka do dziś. Po zdaniu egzaminu dla wybitnie uzdolnionych, w wieku zaledwie szesnastu lat rozpoczął studia pianistyczne w konserwatorium w Duisburgu. Przerwał je jednak i poświęcił się innym zajęciom: od 1977 roku występował jako muzyk i wokalista różnych formacji, grał muzykę do niemych filmów, brał udział w nagraniach radiowych i telewizyjnych, pisał muzykę do filmów, realizował własne projekty w zakładanych przez siebie zespołach, a w 1983 roku otrzymał Nagrodę Kultury i Nauki miasta Mülheim.
Od 1984 roku prowadzi wieczorne show jako muzyk i humorysta. Nie nazywa siebie jednak satyrykiem. W 1989 roku wydał płytę pod tytułem "Meine größten Erfolge", a w ciągu następnych trzech lat aż pięć innych albumów. Przełomem było show "Guten Tach" w 1992 roku; Helge Schneider stał się jednym z popularniejszych artystów w Niemczech. Do dzisiaj jeździ w liczne trasy koncertowe, czasem solo, czasem z wielką orkiestrą, czy z zespołem rockowym "The Firefuckers", a czasem z legendami Jazzu, Jimmy'm Woodem i Pete'm York'iem. Od grudnia 2006 roku prezentuje kolejne show "I Brake Together".
Jest też autorem ośmiu książek, w tym kryminału "Zieh dich aus, du alte Hippe" (1994) i powieści podróżniczej "Globus Dei - vom Nordpol bis Patagonien" (2005). Świetnie przyjęta została też jego pierwsza sztuka teatralna "Mendy - das Musical", którą wystawił w teatrze w Bochum.
Jego pierwszą rolą filmową był tytułowy "Johnny Flash" (1986), od tego momentu Helge Schneider poświęcił się także kinu: w 1987 roku zaliczył debiut reżyserski krótkometrażowym "Stangenfieber", w 1993 roku zrobił pierwszy własny długi metraż "Texas - doc Snyder hält die Welt im Atem", w którym zagrał główną rolę, rok później powstał "00 Schneider - Jagd auf Nihil Baxter" i w 1997 roku "Praxis Dr. Hasenbein". Podkładał również głosy postaci w takich filmach animowanych jak "Felidae" (1994), "Little Bastard - Das kleine Arschloch" (1997) i "Kapitän Blaubär - der Film" (1999). Jako ostatni ukazał się w kinach w 2004 roku "Jazzclub - der frühe Vogel fängt den Wurm", z Helge Schneiderem w roli autora, głównego wykonawcy, kompozytora i reżysera.
ULRICH MÜHE jako Adolf Grünbaum
Ulrich Mühe urodził się w Grimmi, w Saksonii. Po ukończeniu studiów w Wyższej Szkole Teatralnej im. Hansa Otto w Lipsku pracował w teatrze w Chemnitz. W 1982 roku wystąpił gościnnie w "Makbecie" w inscenizacji Heinera Müllera w Volksbühne w Berlinie; rok później przeszedł do Deutsches Theater w Berlinie, gdzie, dzięki swojej wszechstronności, wkrótce stał się gwiazdą. Po upadku muru berlińskiego występował m.in. w Burgtheater w Wiedniu, w Hamburgu i Salzburgu. Grał sztuki największych klasyków, takich jak Goethe, Grillparzer i Lessing, ale również w dramatach Sary Kane i komediach bulwarowych Carla Sternheima, Oscara Wilda i Yasminy Rezy. W styczniu 2004 roku obyła się premiera jego własnej inscenizacji Heinera Müllera "Der Auftrag" w teatrze Haus der Berliner Festspiele.
Ulrich Mühe wystąpił również w ponad 50 filmach kinowych i telewizyjnych. Przełomem była rola Friedricha Hölderlina w filmie Hermanna Zschocha "Hälfte des Lebens". Międzynarodową karierę zrobił w 1989 roku, grając w "Pajęczej sieci" Bernharda Wicki'ego - za rolę karierowicza Theodora Lohse otrzymał Bawarską Nagrodę Filmową. Można też było go zobaczyć w roli wydawcy w "Schtonk!" (1991) Helmuta Dietlsa, w dramacie "Schneeland" (2004) Hansa W. Geisendörfersa w roli rolnika tyrana oraz w "Amen" (2002) Costy-Gavrasa, ekranizacji dramatu Rolfa Hochhutha "Namiestnik", w której zagrał rolę zbrodniczego lekarza obozu koncentracyjnego. Trzykrotnie stał przed kamerą współpracując z reżyserem Michaelem Haneke: w "Benny's Video" (1991), w "Das Schloss" (1996) i - u boku żony Suzanne Lothar - w "Funny Games" (1997). W telewizji znany jest przede wszystkim jako lekarz sądowy dr Kolmar z serialu kryminalnego "Der letzte Zeuge"; rola ta przyniosła mu m.in. Nagrodę Telewizji Niemieckiej.
Do jego ostatnich sukcesów należy film "Życie na podsłuchu" (2005): za rolę agenta Stasi, Gerda Wiselera, otrzymał Bawarską Nagrodę Filmową, Niemiecką Nagrodę Filmową, Pokojową Nagrodę Bernharda Wicki'ego za najlepszą rolę pierwszoplanową oraz Europejską Nagrodę Filmową dla najlepszego aktora. Zmarł w lipcu 2007roku.
SYLVESTER GROTH jako dr Joseph Goebbels
Sylvester Groth urodził się w 1958 roku w Saksonii-Anhalt. Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Berlinie (później Wyższa Szkoła Teatralna im. Ernsta Buscha). Grał na najważniejszych scenach niemieckojęzycznych, m.in. w Berliner Ensemble, w Residenztheater w Monachium, w Deutsches Theater w Berlinie, w Burgtheater w Wiedniu i w Schaubühne w Berlinie. Pracował przy tym z renomowanymi reżyserami, takimi jak Peter Zadek, Klaus-Michael Grüber i Robert Wilson. Duże wrażenie zrobiły jego ostatnie role w Schauspielhaus w Zurychu, szczególnie tytułowa rola w "Królu Ryszardzie II" i komedii Oscara Wilda "Bunbury".
Równolegle do kariery teatralnej Sylvester Groth występował w wielu filmach. Rozgłos w NRD przyniosła mu w 1982 roku główna rola w ekranizacji powieści Franka Beyera "Der Aufenthalt". Można go było również zobaczyć w "Stalingradzie" (1992) Josepha Vilsmaiera, w "Wulkanie" (1999) Otto Runze oraz w "Requiem für eine romantische Frau" (1998) Dagmary Knöpfel, gdzie wystąpił w roli zakochanego poety, Clemensa Brentano. Ponadto grał, szczególnie w ostatnich latach, w produkcjach telewizyjnych. Warte podkreślenia są przede wszystkim: "Reise nach Weimar" (1996) Dominika Grafa, "Jenseits" (2001) Maxa Färberböcka, "Das Wunder von Legende" (2003) Kaspara Heidelbacha i "Lulu" (2005) Uwe Jansona. Za kreację wyrachowanego agenta Stasi w "Romeo" (2000) Herminy Huntgeburth otrzymał w 2001 roku nagrodę specjalną Festiwalu Filmu i Telewizji Baden-Baden oraz w 2002 roku nagrodę Adolfa Grimme.
ADRIANA ALTARAS jako Elsa Grünbaum
Adrina Altars urodziła się w 1960 w Zagrzebiu, wychowała we Włoszech i w Niemczech. Po maturze studiowała aktorstwo w Hochschule der Künste w Berlinie oraz na New York University. Jako współzałożycielka teatru Zum Westlichen Stadthirschen w Berlinie była przez lata aktywna zarówno jako aktorka, autorka i reżyser. Gościnnie występowała również w Maxim Gorki, Freie Volksbühne Berlin, Basel oraz w teatrach w Konstancji i Stuttgarcie. Własny dramat "Jonteff" wystawiła m.in. w Niemczech, w Austrii, na Węgrzech i w Brazylii.
Jako reżyser inscenizowała "Monologi waginy" w Arenie w Berlinie oraz wiele innych sztuk w teatrach: Maxi Gorki, Neuköllner Oper, Staatsoper i Hans-Otto w Poczdamie.
Jej filmografia zawiera liczne produkcje kinowe i telewizyjne: "Tor zum Himmel" (2003) Veita Helmera, "Kalt ist der Abendhauch" (1999) Reinera Kaufmanna, "Siła złego na jednego!" (2005) Daniego Levy'ego, "Prinz Eduard, Max Minsky und Ich" (2006) Anny Justice, filmy Rudolfa Thoma, m.in. "Der Philosoph" (1989) i ostatnio "Rauchzeichen" (2006). Adriana Altaras była wielokrotnie nagradzana: w 1988 roku otrzymała Bundesfilmpreis, w 1993 roku nagrodę Landu Nadreni-Westfali oraz w 2000 roku Srebrnego Niedźwiedzia podczas Berlinale jako członek zespołu "Paradiso" (1999, reżyseria: Rudolf Thome).
STEFAN KURT w roli Alberta Speera
Stefan Kurt urodził się w 1959 w Bernie. Po zakończeniu studiów w Konserwatorium Muzycznym i Teatralnym został przyjęty w 1989 do teatru Thalia w Hamburgu. Grał tam niemal dziesięć lat i współpracował z tak znanymi reżyserami jak Jürgen Flimm i Robert Wilson. Za główną rolę w "Diener zweier Herren" w inscenizacji Goldonisa otrzymał w 1997 roku nagrodę Boy'a Goberta. Występował także w Schuaspielhaus Zürich i w Berliner Ensemble; w licznych teatrach pracował jako reżyser i kompozytor. Ponadto był również wziętym aktorem kinowym i telewizyjnym. Występował m.in. w "Long Hello And Schort Goodbye" (1988) Rainera Kaufmanna, w "Wulkanie" (1999) Otokara Runzesa i w "Grosse Mädchen weinen nicht" (2002) Marii von Heland.
Za rolę detektywa w serialu telewizyjnym "Der Schattenmann" Dietera Wedelsa Stefan Kurt otrzymał w 1995 roku nagrody Adolfa Grimme i Telestar i stał się z dnia na dzień sławny. Od tego czasu nakręcił dla telewizji m.in. "Die Affäre Semmerling" (2000, ponownie z Wedelem), "Die andere Frau" (2003) Margarethe von Trottas i "Tod eines Keilers" (2005) Ursa Eggera. Za kreację żydowskiego agenta amerykańskiego wywiadu w wielokrotnie nagrodzonym kryminale "Gegen Ende der Nacht" Olivera Storza otrzymał w 1999 roku drugą nagrodę Adolfa Grimma.
ULRICH NOETHEN jako Heinrich Himmler
Ulrich Noethen urodził się w 1959 w Monachium. Uzyskał dyplom Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie i w 1986 rozpoczął karierę w Ensemble der Städtischen Bühnen we Freiburgu. Występował później w Schauspielhaus Köln i Staatliche Schauspielbühne w Berlinie. Pierwszą rolę telewizyjną zagrał w serialu "Die Partner" (1994). Niedługo później Dominik Graf powierzył mu rolę w kryminale "Tatort - Frau du lacht". Za główną rolę w telewizyjnym thrillerze "Der Ausbruch" Ulrich Noethen otrzymał w 1997 roku Złotego Lwa i Bawarską Nagrodę Telewizyjną. W tym samym roku pojawił się po raz pierwszy na dużym ekranie w "Odlotowym sekstecie" Josepha Vilsmaiera, debiucie, po którym przyznano mu zarówno Niemiecką Nagrodę Filmową jak i Bawarską Nagrodę Filmową. Dużą popularnością cieszyły się filmy dla dzieci z jego udziałem, m.in. "Mała czarodziejka" (2002) Herminy Hundgeburth, "Das fliegende Klassenzimmer" (2003) Tony'ego Wiganda oraz "Das Sams" (2001) Bena Verbonga, za który otrzymał drugą Bawarską Nagrodę Filmową. Noethen grał również w filmach politycznych, m.in. w dramacie "Viehjud Levi" (1998) Didiego Danquarta, w "Berezynie" (1999) Daniela Schmida, w "Francisca" (2001) Evy Lopez-Sanchez lub w biografii filmowej Erica Tillsa "Sługa Boży " (2001). "Adolf H. - Ja wam pokażę!" jest, po filmie "Ojciec" (2002), jego drugim spotkaniem z reżyserem Danim Levy'm. Postać Heinricha Himmlera gra nie po raz pierwszy. Wcześniej wcielił się w tę rolę w filmie "Upadek" (2004) Olivera Hirschbiegela.
